Biuro Spraw Beznadziejnych

Prawo autorskie powstało za panowania córeczki króla Henryka VIII, niejakiej Krwawej Mary (od niej pochodzi drink Bloody Mary), w 1557 roku. W swojej pierwszej formie był to nieukrywany monopol, który the Stationers otrzymał na druk książek. Decyzja ta miała na celu wprowadzenie kontroli nad treścią drukowanych książek przez fanatyczną katoliczkę Marię mszczącą się na swym ojcu i jego protestanckich sprzymierzeńcach. Copyright został zniesiony dopiero ponad sto lat później w 1688 roku w wyniku tzw Glorious Revolution. Nagle nastąpił wybuch twórczości, aż do 1710, kiedy to drukarze na nowo domagali się (nie pisarze!) i otrzymali monopol. Nazywanie rzeczy po imieniu jest najwyraźniej groźne dla monopolistów bo wytoczyli proces o zniesławienie profesorowi hiszpańskiemu Enrique Dans za nazwanie ich monopolistami.

Przyleciałam na to lotnisko we wtorek, zamach był w środę. Przechodziłam wzdłuż parkingu gdzie na następny dzień wybuchło. Lucky me! Poza tym jest tu cieplutko, ok. 30 stopni w powietrzu, niewiele mniej w morzu.

Lewicą nazywam tych co wiedzą lepiej od ciebie co jest dla ciebie dobre. Krańcowe przejawy tej postawy to faszyzm, w wydaniu stalinowskim lub hitlerowskim. Te są łatwe do rozpoznania. Trudniej jest z takimi jak Ellsworth M. Toohey w powieści “Źródło” Ayn Rand. Ci ludzie często są noblistami.
Np Alva i Gunnar Myrdal to nobliści, którzy wspierali przymusową sterylizacje osób “nieprzydatnych społecznie” aż do lat siedemdziesiątych – wiedzieli bowiem, którzy ludzie są nieprzydatni.
John Maynard Keynes w przedmowie do wydania swojej General Theory w 1936 roku w nazistowskich Niemczech napisał szczerze, że jego teroria lepiej pasuje w faszystowskich Niemczech niż w Anglii.

Prawicą nazywam tych którzy ufają, że to ty wiesz sam najlepiej co jest dla ciebie dobre. Dlatego prawicowcy to ludzie skromni, inżynierowie, przedsiębiorcy. Większość polityków to lewicowcy, oprócz tych którzy dążą do ograniczenia władzy politycznej, np Ron Paul.

Najważniejsza rola państwa to bronienie uczciwych obywateli przed przestępcami. A co jeśli to państwo sankcjonuje największe oszustwa?

Senator Bernie Sanders Vermont powiedział o Jamie Dimon że oddano kurnik do pilnowania lisowi. Jamie Dimon jest nie tylko prezesem banku JPMorgan Chase & Co, od 2007 był też dyrektorem nowojorskiego Fed, czyli nadzorował siebie. To on jako członek Fed głosował 2008 roku aby Fed ułatwił przejęcie przez JPMorgan upadającego Bear Stearns: kupił jego akcje wyceniane na giełdzie po 133.2 dolary za 10 dolarów. Teraz Dimon narobił 2 miljardy dolarów strat. Czy zapłaci z własnej kieszeni?

Sumy, które trudno mi sobie nawet wyobrazić, zmieniają lekko właścicieli z błogosławieństwem demokratycznie wybranych reprezentatów. Czy tak jest tylko w Stanach, czy też tylko tam są dostatecznie otwarte struktury pozwalające na śledzenie takich procesów?

Włoska policja podatkowa przejęła 50 kg złota na granicy szwajcarskiej od włoskiego biznesmena który je ukrył w samochodzie. Najwyraźniej Włosi nie ufają w papiery z nadrukiem.

na nasze beznadziejne łono w najbliższy wtorek. Czekamy na nią w Krakowie od godziny 19:30. Kto to przeczyta niech przybywa!

Witamy ją trunkiem wypróbowanym na ostatnim seansie kinowym.

Tak samo jak chlać odmienia się: siać, śmiać się, wiać, ziać, a także dziać się, podziać się: „Gdzie oni się podziali?” (lub podzieli).. Jest i chlamy, i chlejemy: chlam lub chleję, chlasz lub chlejesz itd. Chlać ma ponadto oboczne formy męskoosobowe w liczbie mnogiej czasu przeszłego: chlali lub chleli, chlaliśmy lub chleliśmy, chlaliście lub chleliście.

Jeśli wszyscy ludzie mają równe prawa to dlaczego nie mają prawa do mieszkania i pracy w Szwecji ludzie urodzeni na drugiej półkuli ziemskiej?

W czwartek 7 czerwca od godz 17 otwierają się podwoja Zbocza Łucznika na zakończenie sezonu chóralnego.

Czuję coś że będą śpiewy.

Sądzisz pewno, że nie może. A jednak.

W ostatnią niedzielę po wejściu do naszej gajówki w lesie zobaczyliśmy kartkę na stole z następującym tekstem: była tu policja w poszukiwaniu zaginionej osoby. Podpisane P. F. Johansson. Domek zastaliśmy zamknięty na klucz tak jak go zostawiliśmy, nie było śladu włamania. Dzwonię na policję i dowiaduję się, że mają prawo wejść jeśli chodzi o ratowanie czyjegoś życia. Jak widać takie prawo można dosyć szeroko naciągać. Jeszcze raz potwierdza się to w co wierzę głęboko: to nie prawne zapisy chronią nas przed złem i przemocą. Prawa w komunistycznej Polsce nie tak bardzo się różniły od aktualnych praw w Polsce czy Szwecji, ich egzekucja była jednak zupełnie odmienna.

Najważniejsze więc, żeby praw było jak najmniej – 10 przykazań wystarczy. Nie chcę myśleć co by było gdybym miała jakieś uprawy przy gajówce kiedy policja szukała tego zaginionego.

na Euro 2012 dla analfabetów

Jak to się dzieje, że Szwajcaria jako jedyny kraj w Europie utrzymała tradycje wolności i nie rozbudowała państwa do monstrualnych rozmiarów tak jak uczyniły to wszystkie inne państwa europejskie.

W latach 60 Szwecja była tak samo lub bardziej zamożna niż Szwajcaria, Szwecja rozbudowała władze państwową i gospodarkę planową, a Szwajcaria nie, pierwsza traci swoją zamożność a druga nie. Coś źle tu głosujemy, ale dlaczego?

Zastanowiło mnie ciekawe pytanie Uli, siostry Danusi: czy może jest to wynikiem systemu edukacji. Rzeczywiście, współcześni obywatele to dzieci z tych lat. Jest podstawowa różnica: w Szwecji wpływ rodziców na edukację dzieci został zastąpiony przez państwo, w Szwajcarii nie. W Szwajcarii nie ma ministerstwa edukacji. Rodzice w kantonach decydują kto i czego ma uczyć. Rodzice, czyli ci najbardziej zainteresowani przyszłością swoich pociech. Państwo nie może sie wtrącać żeby wpajać jedynie słuszne wartości swoim przyszłym obywatelom. Dzieci kształtują się pod kuratelą lokalnej społeczności, której czują się nieodłączną częścią. Wiedzą co w nim działa a co nie, zdobywają konkretna a nie abstrakcyjną wiedzę o społeczeństwie.

Był jak zwykle szalony bal na chyba 70 gości, wielu muzykujących, szczególnie Mika z Victorem sprawiła nam przyjemność swoim występem, a Hania pijaną arią – tym razem realistycznie pijana.

Przeczytałam poniższe w artykule Andrzeja Federowicza w majowym wydaniu Focus

P. Libusza Bryndowa przynosiła ulgę swoją maścią aż do 2008 roku. Wtedy ją przyskrzyniono. Maść produkowała z konopii. Leczyła łuszczycę, migrenę, reumatyzm. Czescy reumatycy się wkurzyli, wsparli ich lekarze, i teraz konopie można uprawiać legalnie w Czechach.

W Kalifornii w 1973 roku żona Mike Corral zachorowała na padaczkę po wypadku samochodowym. Żadne leki jej nie pomagały, byli zrozpaczeni. Ktoś poradził marihuanę i okazało się, że napady były rzadsze, ustąpiły po kilku latach. Mike walczy teraz o zalegalizowanie prywatnej uprawy marihuany na własny użytek.

Dr Mechoulam z Uniwersytetu w Tel Avivie wykazał, że psychoaktywna substancja THC delta-9 pomaga bardzo skutecznie przy leczeniu jaskry. Robert Randall którego aresztowano za używanie marihuany został zwolniony bo wykazał, że potrzebna mu do leczenia jaskry. Mało tego, sąd w wyroku zobowiązał organy państwowe do dostarczania Randallowi 300 skrętów miesięcznie.

Dlaczego maryha jest zakazana a np alkohol nie? W 1895 roku na zlecenie rządu brytyjskiego przeprowadzono badania wpływu konopii na zdrowie. Nie stwierdzono by prowadziły do uzależnienia takiego jak twarde narkotyki, tylko takiego jak czekolada czy kawa. Śmiertelna dawka to 1/3 średniej masy ciała ludzkiego – 25 kg na 75 kilogramowe ciało, alkohol jest zdecydowanie groźniejszy. Statystyki pokazują takie proporcje ofiar śmiertelnych rocznie w Stanach: 85000 alkohol, 18675 leki na receptę, 7600 aspiryna i ibuprofen, 5800 koffeina, 2390 kokaina, 2147 heroina, 0 marihuana.

Waszyngton i Jefferson hodowali konopie. Do końca XIX wieku konopie były szeroko stosowane w różnych produktach gospodarstwa domowego, mi.in. 75% papieru produkowano z konopii. Pierwsze ustawy zakazujące maryhę pojawiły się w Stanach w wyniku kampanii w publikatorach zwracających uwagę na to że latynosi skazywani za gwałty byli zazwyczaj pod wpływem marihuany. W 1937 konopie zostały wyjęte spod federalnego prawa. Ustawa zostałą przepchana w podobny sposób jak ACTA, ale wtedy nie było internetu i protesty specjalistów miały dostatecznego nagłośnienia. Jeszcze długo po wprowadzeniu zakazu lekarze przepisywali chorym konopiie: w do 1939 roku skazano 3000 lekarzy. Na ustawie skorzystał koncern chemiczny Du Pont. W 1937 roku opatentował on technologię produkcji papieru z pulpy drewnianej.

Za Clintona aresztowano za posiadanie trawy 3 miliony Amerykanów, a prezydent sam się przyznał, że palił trawkę. Ekonomiści, z noblistą Miltonem Friedmanem na czele, występili z odezwą do prezydenta Busha o legalizację. Obliczyli, że legalizacja oszczędziłaby podatnikom 3 miliardy rocznie, wiele na policji i więziennictwie.

Marihuana nie jest nielegalna w Holandii i niektórych kantonach Szwajcarii. Tam rządy twierdzą, że się to społeczeństwu opłaca, zarówno finansowo jak zdrowotnie.

… żeby zabić. Tak twierdzi dr Sephen Diamond, ekspert psychologii sądowej. Oprócz osobistych frustracji narastaja też społeczne. Freud mówił tylko o podświadomości jednostki, ale Jung dodał do tego podświadomość zbiorową. Frustracje narastające w tej podświadomości Jung nazywa cieniem. Jest to hamowana złość, która tak niebezpiecznie narasta, że może doprowadzić p. Breivika do strzelania do niewinnych ludzi. Podobnie jak w epoce wiktoriańskiej seks był tabu, teraz złość to tabu wg p. doktora – obowiązuje political correctness i choć czasem chciałoby się wrzasnąć – nie lzja.

WWF (Wordl Wildlife Fund) ostrzega, że przy aktualnej konsumpcji potrzebna nam będzie następna ziemia już w 2030 roku. Tu przypominają się ostrzeżenia futurologów z XIX wieku, którzy przestrzegali że przy dalszym rozwoju komunikacji dorożkami ulice miast utona w końskich kupach. Zamiast drugiej ziemi naukowcy proponują windę do nieba, a stamtąd już dowolnie daleko, bo nie trzeba pokonywać oporu atmosfery. Wystarczy tylko stworzyć cienka superwytrzymałą linę do księżyca i problem z głowy. Przyjmuje zakłądy w komentarzach: kiedy to będzie. Ja typuję, że w 2039 już będzie. Stawiam flaszkę Tullemore Dew. Pośmiertnie też, zrobię zapis w testamencie.

Wg ustaleń unijnych marchewka to owoc a ślimak to ryba śródlądowa. To ostatnie ze względu na umożliwienie dopłat francuskim hodowcom slimaków. Czy w związku z tym ryba to ślimak morski?

A to pierwsze dla umożliwienia eksportu portugalskiego dżemu z marchewki – inaczej nie pasowałby do jakiejś standardowej unijnej nalepki.

Oprócz tego w Unii rtęć rtęci nierówna: w termometrach jest zakazana, a w nowych żarówkach nakazana. Nic nie rozumiem, unia twoja mać!

porównuje ZSRR i Unię.
To znany dysydent sowiecki, który walczył o wolność wtedy kiedy mógł to przypłacić życiem. Teraz ostrzega przed zagrożeniem dla wolności przez inny związek – europejski. Jego porównania warte są wysłuchania. Szczególnie trafne wydaje mi się spostrzeżenie podobieństw antagonizacji etnicznej narodów zmuszanych do zrezygnowania z własnej narodowości na korzyść członka wspólnoty – byliśmy już świadkami wybuchów nienawiści narodów związku sowieckiego i bałkańskiego. Czyżby czekały wybuchy nienawiści do Greków, Niemców, itd?

Gościł u nas wspaniały ekonomista prof. Krzysztof Rybiński, który rozumie dobrze to o czym mówi i dlatego potrafi przekazać to prostą polszczyzną. Oto link do jego blogu. Rozjaśnia w głowach.

Niech żałują ci którym się nie udało przybyć na spotkanie z Krzysztofem Rybińskim – wspaniały facet i nowoczesny profesor. Przypominam sobie opowiadanie Basi Ł. o panu doktorze filozofii, który przyjechał na zaproszenie do swojej rodzinnej wsi jako jej chluba i wygłosił tam odczyt. Sąsiadki potem chwaliły pana doktora: “Tak mądrze gadał, żeśwa nic nie zrozumieli”.

Rybiński dostosowuje język do odbiorcy: w rozmowie z Włodkiem B. tutejszym ekonomistą używa żargonu ekonomisty, ale do nas potrafił o tych samych skomplikowanych sprawach mówić normalną polszczyzną. Mało tego, nie dość, że otwiera głowy, to jeszcze inspiruje. A ja wreszcie poczułam jaką przyjemność sprawia rozmowa z kimś kto myśli tak jak ja.

Dziękuję Andrzejowi P. za filmowanie spotkania. Dziękuję też wszystkim, którzy pomogli umilić wizytę pp. Rybińskich tutaj, a szczególnie goteborskiemu Krakowowi za wspaniały poczęstunek – podane zostało m.in. arcydzieło smakowe Andrzeja S. – tego jelenia długo nie zapomnę.

Organizacje lobbistyczne wprowadziły wyrażenia wbrew ich semantyce w języku codziennym. Określenie “prawo własności intelektualnej” jest tak naprawdę ograniczeniem prawa własności. Kupującego.

Typowe prawo własności możemy rozpatrzyć dla przedmiotu takiego jak krzesło. Mogę zrobić co mi się podoba z nabytym przeze mnie krzesłem. Mogę je rozebrać na części żeby sprawdzić jak jest skonstuowane, mogę części użyć do jakiegoś projektu hobbistycznego, który potem mogę sprzedać jeśli zechcę. Mogę postawić przed domem i brać opłatę za obejrzenie czy używanie mojego krzesła, mogę też krzesło dalej odsprzedać. To wszystko jest naturalne dla nabytej własności, dla czegoś co jest MOJE.

Kiedy kupuję DVD z jakimś filmem to nabywam jakieś dziwne prawo własności. Nie mogę użyć fragmentów filmu do projektu hobbistycznego, który mogłabym zaprezentować komuś, dać czy też sprzedać. Nie wolno mi pobrać pieniędzy od sąsiada za obejrzenie. NIe wolno mi sprawdzić jak jest skonsturowane i skopiować.

W języku codziennym tranzakcja sprzedaży oznacza, że prawo własności obiektu tej transakcji przechodzi ze sprzedającego na kupującego. Jednak w przypadku tzw praw własności intelektualnej sprzedający ogranicza prawo własności kupującego, czyli tak naprawdę nie do końca sprzedaje swój towar. To tak jakbym kupiła krzesło, ale z ograniczeniem prawa siedzenia na nim tylko dla mnie i nikogo innego. Mogę stać się przestępcą jeśli przekroczę to ograniczone prawo własności i pozwolę na krześle usiąść Markowi, lub nie daj Boże Danusi! I tu pojawia się problem – potrzeba nadzoru policyjnego, żeby egzekwować od właściciela poprawne korzystanie z nowo nabytej quasi własności.

Lobbyści chcą aby przy transakcji sprzedaży-kupna uwagę skoncentrować na własności sprzedającego, przeciwnie niż jest to w naszym codziennym języku. Do tej pory im się to udawało. Miejmy nadzieję, że w przyszłości zastosują się do podstawowych przepisów komunikacji językowej.

Właśnie wydano wspaniałą książkę na temat copyright: Christian Engström & Rick Falkvinge “The Case for Copyright Reform”. Można ją czytać za darmo na sieci, można wydrukować samemu albo kupić aby wesprzeć autorów tutaj
Polecam, napisana jest wyjątkowo dobrze: zwięźle, z tłem historycznym wyjaśniającym motywację dla wprowadzenia tego monopolu dla twórców.