Biuro Spraw Beznadziejnych

Oto streszczenie 26 stron napisanych w 1977 roku przez Glubb Pasha “THE FATE OF EMPIRES and SEARCH FOR SURVIVAL” http://people.uncw.edu/kozloffm/glubb.pdf

Sir John Glubb zmarł w 1986 roku. To generał broni armii brytyjskiej zasłużony w obu wojnach światowych, najbardziej rozsławiony stworzeniem wzorowego Legionu Arabskiego na terenie Jordanii. Nazywano go paszą Glubb. Był znawcą Bliskiego Wschodu. Miał własne dzieci, ale adoptował też z żoną dzieci beduińskie: palestyńską dziewczynkę i jordańskiego chłopca.

• 

“Historia magistra vitae est” Cycero

Dla Glubba prawdziwa historia to nie partykularna historia jednego narodu – to historia ludzkości przejawiająca się w historii poszczególnych narodów. Historia narodowa to zazwyczaj propaganda, typu “my patrioci a oni imperialiści”. Prawdziwa historia to jeden strumień zmian ducha ludzkości i nie da się go poznać nabierając z niego tylko wiaderko. Mając dostępne zapisy doświadczeń ludzkości z ostatnich ok. 4000 lat należy je porównywać aby lepiej rozumieć wspólne cechy różnych cywilizacyjnych przejawów ludzkiego ducha. Falowanie strumienia ludzkiego ducha najlepiej prześledzić na powstawaniu i upadkach mocarstw, takich jak:

Assyria 859-612 B.C. (247 lat)
Persja 538-330 B.C. (208 lat Cyrus i potomkowie)
Grecja 331-100 B.C. (231 lat Alexander i następcy)
Republika Rzymska 260-27 B.C. (233 lat)
Imperium Rzymskie 27 B.C. – A.D. 180 (207 lat)
(tu mi brakuje Bizancjum 330 – 636 (300 lat))
Imperium Arabskie A.D. 634-880 (246 lat)
NImperium Mameluków 1250-1517 (267 lat)
(tu mi brakuje Bizancjum 867 – 1176 (300 lat))
Imperium Ottomańskie 1320-1570 (250 lat)
Hiszpania 1500-1750 (250 lat)
Romanov Russia 1682-1916 (234 lat)
Britain 1700-1950 (250 lat)
Niezależnie od poziomu technologii trwanie mocarstw to ok. 10 pokoleń (25 lat to jedno pokolenie).

• 

Epoka pionierów

Faza pierwsza życia mocarstwa to wybuch siły niepozornego do tej pory narodu. Przejawia się nadzwyczajną odwagą i energią nowych zdobywców, którzy są zazwyczaj biedni, twardzi i bardzo agresywni. Odwaga przejawia się nie tylko na polu walki. W 712 roku 12000 Arabów przepłynęło cieśninę Gibraltarską, przemaszerowało ponad 400 km nieznanego im terenu i pobiło dwa razy liczniejszą armię Toledo. A kapitan Cook w okresie powstawania Imperium Brytyjskiego wyruszył w 1768 w nieznane rejony południowego Pacyfiku. Inna cecha ludzkości na tym etapie rozwoju to gotowość do eksperymentowania i improwizowania: nie przejmują się podręcznikami i zastaną wiedzą, rozwiązują problemy sprawdzając co działa w praktyce.

Trudno stwierdzić co powoduje wybuch siły ducha zdobywców. Odpowiedź że jest to chęć zdobycia bogactw upadających mocarstw nie do końca jest prawdziwa. Barbarzyńcy, którzy opanowali Rzymskie Imperium, powodowani byli podziwem dla Rzymian i sami chcieli nimi zostać.

Epoka podbojów

Zwycięstwa dodają pewności siebie, adoptuje się więc bez problemu metody zwyciężonych jeśli są skuteczne. Z pogardą traktuje się dekadencję podbitego imperium. Z odwagą podejmuje się zdobywanie nowych terenów, szczytów itp.

Epoka handlu

Handel umożliwiony silną władzą na szerokich terenach jest teraz najważniejszy – daje zarobić. Dumne armie pilnują granic, czują spełnienie obowiązku wobec ojczyzny. Pragnienie zarabiania forsy zaczyna jednak pomału dominować nad dążeniem do sławy i honoru.

Epoka zasobności

Wzrost bogactwa stymuluje rozwój infrastruktury, architekturę, sztukę, rzemiosło artystyczne. Bogactwo osłabia moralnie. Celem młodych staje się forsa a nie służba ojczyźnie. Podobne zmiany zachodzą w nauczaniu: kształci się w celu zdobycia najlepiej płatnego zawodu a niekoniecznie pożyteczniejszego zawodu.

Epoka intelektu

Ambicje zdobywania nowych terytoriów zastępuje ambicja zdobywania intelektualnych laurów. Podczas gdy w epoce poprzedniej wystarczył Harvard, Yale, Oxford i Cambridge, teraz powstają uczelnie prawie w każdym mieście. Charakterystyczne też są niekończące się debaty, zarówno w antycznych Atenach jak i naszej zachodniej cywilizacji. Nie prowadzą one do konkretnych działań: “Amid a Babel of talk, the ship drifts on to the rocks.”
Wiara w intelekt jako rozwiązanie wszelkich problemów przesłania prawdę, że to jedynie etyka oparta na służbie dla ogółu może uchronić naród od upadku. ” The brilliant but cynical intellectual appears at
the opposite end of the spectrum from the emotional self-sacrifice of the hero or the martyr. Yet there are times when the perhaps unsophisticated self-dedication of the hero is more essential than the sarcasms of the
clever. “

Epoka dekadencji

To nasza epoka. Glubb czytając opisy życia z upadającego Bagdadu X wieku pisze że myliły mu się z takimiż z współczesnego Timesa: odrzucenie moralności seksualnej, popularność gwiazd i gwiazdeczek, 5-dniowy tydzień pracy, wejście kobiet w coraz więcej profesji, itp. W upadającym Rzymie historycy narzekali że Rzym może rządzi światem, ale Rzymem rządzą kobiety.

PACYFIZM TO ZASŁONA DYMNA
Zasobny naród nie chce podbijać a jedynie zachować swój status. Wtedy powstaje Mur Chiński, Mur Hadriana, Linia Maginota. Wojowanie jest uznawane za prymitywne, pacyfizm to nowa moralność. Podbijanie innych narodów jest niemoralne, imperia są złe. Taka mentalność rodzi się z potrzeby zagłuszenia poczucia niższości wobec naszych odważnych przodków, daje poczucie moralnej wyższości nad nimi. “In fact, however, history seems to indicate that great nations do not normally disarm from motives of conscience, but owing to the weakening of a sense of duty in the citizens, and the increase in selfishness and the desire for wealth and ease.”

MULTIKULTUROWOŚĆ A SOLIDARNOŚĆ
Wymieszanie etniczne spowodowane napływem migrantów do zasobnych krajów nie jest szkodliwe ze względu na jakość przybyszów a jedynie ze względu na utratę poczucia solidarności. Potomkowie imigrantów mogą się wydawać zasymilowani, jednak różnice w emocjonalności mogą pozostać. A w momencie zagrożenia mogą oni mieć mniejszą motywację do nadstawiania własnej głowy.

• 

POLARYZACJA
Inna cecha to nasilenie się politycznych nienawiści aż do tego stopnia, że dąży się do unicestwienia przeciwnej partii. (Skąd my to znamy?)

PESYMIZM
Pesymizm dominuje w mentalności upadających mocarstw, co przyspiesza upadek. Frywolność towarzyszy nieodłącznie pesymizmowi. Używanie życia to żądanie chleba i igrzysk w Rzymie. Teraz chcemy oglądać sport, festiwale, itp. To nie mężowie stanu są celebrytami tylko sportowcy i aktorzy. Ciekawe że historycy upadającego Bagdadu pod koniec X wieku narzekali na to że język staje się coraz bardziej dosadny. (O k…)

WELFARE DLA SPOKOJU SUMIENIA
Państwo opiekuńcze to nie wynalazek naszej epoki. W epoce dekadencji Bagdadu studenci dostawali stypendia, państwo otaczało opieką medycną biednych, powstał wtedy pierwszy szpital publiczny. Zasobni chętnie pokazują swoją wyższość fundując opiekę ubogim. Wcale nie musi to świadczyć o ich humanitaryzmie.

MATERIALIZM ZAMIAST DUCHOWOŚCI
Materialism jest dominującą doktryną a religijność ulega osłabieniu. Religijność rozumiana jako uduchowienie a nie konkretny bożek, np Dżingis Chan zdobywał w imię Boga który mu kazał karać dekadentów. Uduchowienie nie pasuje do samolubności epoki dekadencji. Ciekawe że właśnie wtedy pojawiają się święci, którzy podnoszą sztandar poświęcenia przeciw dominującemu zdeprawowaniu i rozpaczy.

Nie jest tak źle, trzeba tylko stąd wyjechać (może do Afryki/Bułgarii?)

Dekadencja to dezintegracja systemu a nie jednostki. To chyba najciekawsze spostrzeżenie Glubba. Dekadencja osłabia jednostkę. Człowiek, który przeniesie się do innego społeczeństwa wykazuje się zazwyczaj energią i osiąga sukcesy. “Decadence is both mental and moral deterioration, produced by the slow decline of the community from which its members cannot escape, as long as they remain in their old surroundings. But, transported elsewhere, they soon discard their decadent ways of thought, and prove themselves equal to the other citizens of their adopted country.”

Naród tak jak człowiek

Glubb zdaje sobie sprawę że jego uogólnienia nie zawsze są w indywidualnych przypadkach prawdziwe. Trudno również uogólniać etapy rozwoju ludzkiego, mimo to wyróżniamy: etap dzieciństwa, dorastania, młodości, średniego i starszego wieku. Jeśli historię ludzkości potraktujemy jak historię człowieka to “To those who believe in the existence of God, as the Ruler and Director of human affairs, such a system may appear as a manifestation of divine wisdom, tending towards the slow and ultimate perfection of humanity.” Reinkarnacja narodów?

Mam nieodparte wrażenie, że narody się nie rozumieją bo są na innym etapie rozwoju historycznego. Podobnie jak nie rozumieją nas nasze dzieci a my nie rozumieliśmy naszych rodziców.

Czytam David Berlinski “The Devil’s Delusion: Atheism and Its Scientific Pretensions”

“Has anyone provided proof of God’s inexistence? Not even close. Has quantum cosmology explained the emergence of the universe or why it is here? Not even close. Have our sciences explained why our universe seems to be fine-tuned to allow for the existence of life? Not even close. Are physicists and biologists willing to believe in anything so long as it is not religious thought? Close enough. Has rationalism and moral thought provided us with an understanding of what is good, what is right, and what is moral? Not close enough. Has secularism in the terrible 20th century been a force for good? Not even close, to being close. Is there a narrow and oppressive orthodoxy in the sciences? Close enough. Does anything in the sciences or their philosophy justify the claim that religious belief is irrational? Not even in the ball park. Is scientific atheism a frivolous exercise in intellectual contempt? Dead on.”

„Scientists
say …” czyli „jak mówią badania naukowe …”

Tak
zaczyna się wypowiedź w dzienniku telewizyjnym gdy ogłasza się absolutną prawdę
pochodzącą od najwyższych autorytetów – naukowców. Naukowcy zajmują obecnie
półkę wierzytelności zajmowaną kiedyś przez kapłanów w starożytnym Egipcie.
Wg.
Davida Berlińskiego w dziedzinie „naukowcy” panuje inflacja: jest ich za wielu,
produkują kwadryliony tekstów, których większość czytają najwyżej znajomi. Strojący
się w piórka nieomylności naukowcy są takimi samymi propagandystami jak
politycy (wśród tych panuje nawet hiperinflacja). Różni się jedynie typ władzy
którą chcą zdobyć: fundusze na jedynie słuszne badania naukowe. Najodważniejsi
naukowcy obecnie to emeryci – nie
ryzykują utratą pracy.

Naukowców cechuje arogancja
a nie skromność przystająca wiedzy. Wypowiadanie się naukowców w
sprawie istnienia Ducha, Boga, etc, jest nadużyciem, bo nie ma metodologii
naukowej mogącej udowodnić brak Ducha.

„While science has nothing of value to say on the great and aching
questions of life, death, love, and meaning, what the religious traditions of
mankind have said forms a coherent body of thought… There is recompense for
suffering. A principle beyond selfishness is at work in the cosmos. All will be
well. I do not know whether any of this is true. I am certain that the
scientific community does not know that it is false”.

Berlinski
twierdzi że do lat 60. XX wieku dominującą postawą naukową był agnostycyzm,
czyli brak założenia teizmu lub ateizmu. Obecna dominacja ateizmu wśród
naukowców jest postrzegana jako brzytwa Ockhama, odcinająca niepotrzebne
założenia. To przekonanie jest fałszywe, bo materializm jest również założeniem
czyli kwestią wiary. Fizyka kwantowa nie odrzuca ani nie zakłada wyższej świadomości tylko
po prostu liczy i eksperymentuje i wykazuje, że na poziomie nano mamy do
czynienia z innym systemem, który nie jest dostępny naszej obserwacji. Fala
świetlna materializuje się jako cząstka światła wtedy kiedy na nią patrzymy!!! Cząstki
mogą być połączone ze sobą niezależnie od odległości, co Einstein nazywał spooky
action at a distance.
Materializm
odrzuca poszukiwanie przyczynowości w czymś innym niż materia obserwowalna. Co
jest obserwowalne zależy bardzo od naszych zmysłów i narzędzi. Wiara w
materializm, czyli „mędrca szkiełko i oko”, podobnie ogranicza badania naukowe
jak kiedyś robiły to religie.

W
odróżnieniu od większości naukowców, zdecydowana większość ludzkości, nawet
jeśli traci wyznanie religijne, nie przestaje wierzyć w Ducha.

Bardzo mi się podobają artykuły tego młodego człowieka który jeszcze do niedawna był członkiem partii komunistycznej. Są inteligentne i uczciwe, i dzięki niemu zaczynam trochę rozumieć Marksa.

Otóż Marks widział jako najistotniejszą cechę decydującą o tym jak ludzie się łączą w organizacje ich stosunek do produktywności społecznej. Toteż uważał, że robotnicy, na których pracy opierało się społeczeństwo, powinni być bardziej doceniani przez społeczeństwo. Marks wyraźnie odróżniał tzw lumpenploretariat od klasy robotniczej, bo ten pierwszy niczego nie produkował. Gdyby przetłumaczyć na współczesne relacje to odpowiednikiem proletariatu jest klasa średnia płacąca podatki. Reszta to z jednej strony finansjera która potrafi się wykręcić z podatków, z drugiej lumpenproletariat biorący zasiłki, plus cała klasa gryzipiórków zatrudniana za nasze podatki.
Marksa trzeba tłumaczyć, bo realia się bardzo zmieniły, a ludzie którzy mianują się marksistami to ci którzy nic nie produkują. Eureka!

The Moral Case for Fossil Fuels wydana w 2014 roku. Autor jest filozofem który zainteresował się dlaczego wprowadza się polityczne decyzje na podstawie tzw niekwestionowanych teorii o ocieplania klimatu z winy człowieka. Porównuje to z decyzjami politycznymi w latach 20 i 30 bazującymi na dominujących wtedy teoriach rasowych różnic. Zadał sobie pytanie dlaczego 3% naukowców się nie zgadza. Kiedy już zgłębił teorie globalnego ocieplenia zaproponował 10000 dolarów za udział w debacie na ten temat, ale żaden z tych 97% nie podjął wezwania.

Jako filozof potrafi analizować logikę rozumowania w dyskusjach i przedstawić niewerbalizowane założenia każdej ze stron. Ruch zielonych określa ruchem antyhumanistycznym. Ten ruch zakłada, że najwyższym dobrem jest planeta, na której ludzki odcisk powinien być minimalizowany. Jest to ruch przeciwny rozwojowi technologicznemu – wszystko stworzone nie przez naturę tylko człowieka jest złe. Z drugiej strony mamy inżynierów, dla których poprawienie warunków ludzkich na ziemi jest nadrzędnym dobrem. Jak przejawiają się te postawy? Np zieloni są przeciwni elektrowniom atomowym, inżynierowie są za. Podobnie z paliwami kopalnymi.

Aby stwierdzić czy ktoś z kim rozmawiamy jest za religią klimatyczną należy zadać kilka pytań. Czy widzi tylko negatywne cechy CO2? Czy zna zalety paliw kopalnych w rozwoju dobrobytu ludzkości? Jakie jest dokładnie zagrożenie wynikające z ocieplania klimatu: czy wody podniosą się o 2 stopy za 100 lat, jak podaje ONZ, czy o 23 stopy jak podaje Al Gore? Czy wie jak dodawanie CO2 zmienia temperaturę: czy jest jakiś limit tej zmiany czy też rośnie bez ograniczenia?
International Energy Agency po zbadaniu możliwości czerpania energii z tzw odnawialnych źródeł typu paliwa biologiczne, wiatr, słońce, stwierdziło, że ich udział wynoszący 0,4% aktualnie, nie ma szansy na większy udział niż 2.2% przy maksymalnie możliwym zastosowaniu: pokryciu całej ziemi wiatrakami, panelami, uprawami pod biopaliwa.

Wzruszyłam się do łez. Dzięki Marcinowi – to nasz wspaniały pianista w kabarecie, przeczytałam krótką powiastkę Władysława Orkana “Wesoły dzień”

Orkan maluje słowami, a właściwie filmuje. Widzi się najpierw z lotu ptaka procesję ubogich taszczących tobołki z zakupami w Wielki Piątek. W zbliżeniu widać zmęczone wysilone twarze, nawet małe dzieci dzielą ciężar zakupów z rodzicami. Ognisko kamery przesuwa się na pole gdzie orze chłop z synkiem. Głodni marzą, że wreszcie nadejdzie żona i matka i da znak do zakończenia ciężkiej orki. Chłopiec z ojcem porozumiewają się sucho krótkimi zdaniami a mimo to Orkan potrafi pokazać że łączy ich bezgraniczna miłość i czułość. Jakże różni się to od współcześnie wszechobecnego płytkiego I love you.

Podstawowa zasada pragmatyki języka to nie mówienie tego co oczywiste. Miłość w rodzinie była tak oczywista że nikomu nie przychodziło nawet do głowy żeby to wspominać. I love you było potrzebne przy zakładaniu rodziny, ale na pewno nie od rodziców do dzieci. Nie wątpiłam że moi rodzice wskoczyli by w ogień za mną, nigdy nie usłyszałam od nich I love you.

Bardzo pożyteczne jest sięgnięcie do starej literatury. Widzimy lepiej współczesność w perspektywie tego co się zmieniło. Nie ma głodu i braków, ale może też mniej jest czucia

Czytam dalej. Oto następne reguły po Wypręż się, pierś do przodu

Traktuj siebie jak kogoś komu masz obowiązek pomagać.

Przyjaźnij się z ludźmi, którzy są ci życzliwi.

Porównuj się do tego kim byłeś wczoraj nie do kogoś innego dzisiaj.

Posprzątaj u siebie zanim zaczniesz krytykować innych.

Mów prawdę, a przynajmniej nie kłam.

Załóż że rozmówca może wiedzieć s czego ty nie wiesz.

Staraj się wyrażać precyzyjnie.

Dostałam nareszcie książkę mojego idola Jordana B. Petersona 12 Rules for Life, an Antidote to Chaos.
To jest książka typu AHA! Rewiduje dotychczasowe wyobrażenia. Najważniejsze jest podejście do odkrywania prawdy: trzeba patrzeć na to co czynimy nie na to co myślimy.

1 reguła: wypręż się, pierś do przodu!
Natura jest hierarchiczna. Jest to tak podstawowa cecha żyjących organizmów, że trudna do uświadomienia sobie: od homara 350 milionów lat temu do człowieka.
Chcesz być z facetem, który ci jakoś imponuje: z mądrym odważnym i dowcipnym, raczej niż z głupim biednym tchórzem. Jak mawiała p. Czubaszek: Lepiej z mądrym znaleźć niż z głupim zgubić.
Podobnie samica homara – woli samca pewnego siebie niż pokurcza. Co ciekawe, wcale nie musi to być zależne od rzeczywistego rozmiaru. Homar odważny, który stawia się ostro potrafi wygrać nawet z większym. Homary które wylądują na dole hierarchii są najbardziej narażone na choroby.
To nie braki finansowe powodują, że proletariat bardziej podlega chorobom niż wyższe klasy. To piekło wylądowania na dole hierarchii społecznej.
Moja Matka mawiała że równość jest tylko na cmentarzu.

Krakowski poeta, bardzo dowcipny, fraszkopisarz, np

Sobie równi

Nie zapomnę nigdy tego obrazu,
gdy liliput stanął przy koszykarzu.
Głowę zadarł wysoko do góry
i powiedział: – Wszystkie świata kultury,
te, co zwą się poboczne i główne,
jak my obaj, są sobie równe.

Audiotele

Telewizja kształci masy, każdy dzisiaj wie tak wiele,
że bez trudu da odpowiedź na pytanie w audiotele.
A pytania te, zaznaczam, są niezwykle podchwytliwe
– Czy do ssaków zaliczamy: psa, fortepian, czy pokrzywę?

Gdyby kózka…

Waszyngton, Jerozolima, a i Wzgórza Gołan,
patrzą jak wraz z Jarosławem powstajemy z kolan.
I już prawie powstaliśmy, lecz niestety rano,
coś zgrzytnęło, coś trzasnęło i poszło kolano.

Niechlubna tradycja

Często narodowa duma
to kompleksów ludzkich suma.

Gwiazda

Kiedyś nikt by nie chciał usiąść
z przestępcą do stołu,
a dziś złodziej, czy morderca
to gwiazdy talk showu.

Wniosek formalny

Niechaj zacni posłowie w Warszawie
pogłówkują o takiej ustawie:
– co drugim posłem niech będzie kobieta,
– co drugim osłem – stara chabeta,
– co drugim fiołkiem niech będzie kwiat róży,
– co drugim białym niech będzie Murzyn.

Czytam zawsze wpisy Eddie Omar na blogu Det goda samhället. Tym razem Eddie zacytował znanego komika szwedzkiego pochodzenia kurdyjskiego, który tutaj walczy ze szwedzkim nacjonalizmem.
Kurdowie nie są ani Turkami ani Arabami ani Persami. Tak jak Szwedzi nie są Rosjanami, Niemcami czy Finami. Kurdowie chcą tylko tego co inne narody. Decydować o sobie i swoim kraju. To przecież k…. zwykła sprawiedliwość.

Eddie zamienił Kurdowie w tym zdaniu na Szwedzi.
Szwedzi nie są ani Turkami ani Arabami ani Persami. Tak jak Kurdowie nie są ani Turkami ani Arabami ani Persami. Szwedzi chcą tylko tego co inne narody. Decydować o sobie i swoim kraju. To przecież k…. zwykła sprawiedliwość.

Pobił go jego własną bronią etniczną!

The Diversity Myth. Fantastyczna analiza nowomowy.

Wielokulturowość to nie wyraz szczerego zainteresowania innymi kulturami, tylko krytyka kultur zachodnich. Zachód jest rasistowski, ma przeszłość kolonialną, jest seksistowski, itp. Hey, hey, ho, ho, western culture’s got to go.
Jeśli szuka wszędzie rasizmu i seksizmu to oczywiście się go znajdzie. I znajdzie się rasistów i seksistów. Mimo, że nie jest to prawdziwym problemem współczesnego świata.

Domaganie się różnorodności kończy się kiedy do głosu chcą dojść ci o odmiennych poglądach niż ci co domagają się różnorodności.

Hans Jensevik wypowiada się na forum detgodasamhället. Jest to ekonomista praktyk – nadzoruje budżety komunalne, w latach 80-tych był konsultatnetem w przeobrażaniu się Rodezji w Zimbabwe. Twierdzi, że był świadkiem jak struktury państwowe zostały przekształcone w klanowe, co spowodowało upadek gospodarczy. Wg niego przyzwolenie na rozszerzanie się struktur klanowych w Szwecji jest równie niebezpieczne. Kilka dni temu policja obwieściła oficjalnie, że powstało 8 nowych no-go-zones.

Wg jego obliczeń w 2025 roku wszystkie komuny szwedzkie będą w takiej sytuacji jak Malmö, czyli z deficytem. Już obecnie 42 z 290 komun szwedzkich mają sytuację podobną do Malmö. Nie tylko imigracja roszczeniowa przyczynia się do tego. Władze lokalne tracą władzę od lat 70-tych na korzyść władzy państwowej. Podatki płacone przez mieszkańców komuny są przekazywane do kasy państwowej, która wypłaca potem jednakową sumę na mieszkańca. Władze lokalne nie są zainteresowane wspomaganiem obywateli, którzy tworzą przychód. Przyrost na głowę jest prawie zerowy aktualnie, mimo, że mamy okres koniunktury ekonomicznej. Pierwsza domena, która w przypadku oszczędności zostaje ograniczona to komunalna opieka nad starszymi.

Shelby Steele jest członkiem Hoover Institution. Jest czarnym naukowcem. To ważne, bo może mówić odważnie, trudno oskarżyć go o rasizm. Jego przemyślenia otworzyły mi oczy. Zastanawiam się jak to się stało że narosła taka zajadłość w atakowaniu przeciwników ideologicznych. Skąd tak chętnie rzucane epitety rasista, nacjonalista, seksista, populista itd.

Zamiast argumentowania za swoimi przekonaniami zajmuje się stanowisko. W ten sposób poglądy stanowią tożsamość człowieka. Zamiast argumentów stosuje się virtue signalling czyli sygnalizownie wyższości moralnej opartej na antyrasizmie, antyseksizmie, antypopulizmie, to zastępuje prawdziwą wymianę zdań. Oponenta stygmatyzuje się jako moralnie niżej stojącego i zamiast rozmowy z oponentem padają epitety zamiast argumentów. Wg Steele murzyni zaczynali sobie świetnie radzić w latach sześćdziesiątych kiedy to liberałowie zainicjowali ruch praw człowieka, robiąc z rasy i płci podstawę do swojej walki dla dobrego samopoczucia moralnego.

Steele jako murzyn czuje się głęboko obrażony podejściem liberałów do czarnych jako do mniej wartościowych, którzy potrzebują wszędzie parytetów, tak jakby sami nie potrafili stawić czoła konkurencji z białymi.

Wyrażała to już Magdalena Samozwaniec:

Jesteśmy dobrzy dla drugich, aby się sobie więcej podobać.

Daj drugiemu dojść do głosu – przecież wiesz, co chcesz powiedzieć, a nie wiesz co powie ten drugi, więc to powinno być dla ciebie ciekawsze.

Obserwacje rzeczywistości prowadzi mnie do wniosku że multikulturalizm nie działa, przynajmniej tu w Szwecji. Chcę zrozumieć dlaczego. Te dociekania wiodą mnie do przeróżnych lektur. Ostatnio przeczytałam książkę Jareda Taylora, który prowadził dociekania w podobnej materii, choć na terenie USA.

Jeśli twierdzi się że porażki czarnych w US są spowodowane rasizmem to twierdzi się jednocześnie że to biali są odpowiedzialni za zachowanie czarnych. To zła wola białych powoduje niepowodzenia czarnych. Taka interpretacja zakłada bezwolność, czyli niezbyt pochlebne zdanie o czarnych. Pomijając to, powstaje natychmiast kwestia dlaczego nie dotyczy to żółtych, czy czarnych z Karaibów? Ci radzą sobie świetnie.

Skoro wysiłki typu “dyskryminacja pozytywna” wcale nie poprawiają sytuacji to może diagnoza problemu jest fałszywa?

Autor ilustruje problem zdarzeniem z 28 grudnia 1991 roku. W Harlemie przed czarna publicznością występowali b. popularni hiphopowcy, bilety były wyprzedane, ale ci bez biletów ruszyli do ataku na wejścia, gdzie stali w kolejce ci z biletami. Zdeptano na śmierć 9 ludzi, wielu poraniono, ciała ich były rabowane. Gwiazdorzy którzy chcieli pomóc poszkodowanym nie mieli szansy bo obległ ich tłum łowców autografów którzy przeszli deptając rannych. Załoga 5 ambulansów została zaatakowana i poraniona. A teraz najlepsze: media obwiniły rasizm za te wypadki. Wniosek: to biali są odpowiedzialni za zachowanie czarnych. A skoro tak jest następny wniosek: to biali muszą się zmienić a nie czarni.

Problem leży w nadaniu statusu ofiary. Jesteś ofiarą i nic nie możesz zrobić żeby to zmienić, musi to zrobić twój biały oprawca. Taki sam tok rozumowania panuje w Szwecji w stosunku do biednych imigrantów. A kto potrzebuje “ofiar”? Ci co walczą o ich prawa. Często są to tacy którzy sami nie potrafią poradzić sobie ze swoim życiem, ale koniecznie chcą nadać mu ważkość i stają się “civil rights” leaders. Autor twierdzi, że pojęcie “underclass” nie istniało przed powstaniem civil rights movement. Status ofiary czyni przemoc wobec oprawcy uzasadnioną. (Szykuje się nam tu w Szwecji podobny scenariusz, tyle że z białymi ofiarami.)

Niektórzy wierzą, że wszelkie zło w człowieku można zniszczyć stosują inżynierię społeczną. Doświadczenie wykazuje, że nawet w najlepszych społeczeństwach jest pewna ilość nireformowalnego zła. Wyznawanie tolerancyjności jako nowej religii doprowadziło do tolerowania zachowań, których nie powinno się tolerować.

Autor uważa że takie podejście rozwinęło się w USA po Kennedym. Kennedy mówił: nie pytaj co społeczeństwo może zrobić dla ciebie, tylko co ty możesz zrobić dla społeczeństwa. Teraz to społeczeństwo ma się zmienić a nie jednostka dopasować do społeczeństwa. Osobista odpowiedzialność za niepowodzenia została zastąpiona statusem ofiary niesprawiedliwego społeczeństwa. Ludzie nie są leniwi, głupi, zdegenerowani czy rozrzutni. Są ofiarami. Podobnie jak czołowi socjaliści na zdjęciach poniżej.

Nie mam książki Tino, czekam w kolejce, ale przesłuchałam prezentację książki w parlamencie, do której zaprosili autora szwedzcy posłowie Jan Ericson i Staffan Danielsson.

Pierwsza plansza pokazuje jak ekstremalna jest Szwecja w kontekście innych państw europejskich jeśli chodzi o ilość azylantów przypadającą na obywatela. Już 2009 Szwecja pobiła rekord największej migracji z końca XIX w do Stanów Zjednoczonych. W 2015 pobiła ten rekord: 354 na 100000 mieszkańców.

Zmiana proporcji imigracji z krajów pozaeuropejskich nastąpiła w 21 wieku.Od 90 lat utrzymuje się przepaść pomiędzy procentem zatrudnionych rodzimych i imigrantów. Tu zalicza się też różne państwowe quasi praktyki ukrywające bezrobocie. Mimo tego tutaj Szwecja też posiada rekord europejski.
Choć obecnie imigranci stanowią 17% społeczeństwa, to stanowią 54% bezrobotnych, 60% pobierających zasiłki socjalnych, 53% odsiadujących długie wyroki, oraz 76% członków gangów.
Rekord w podpalaniu samochodów w Skandynawii należy do Szwecji. Zbliżamy się wielkimi krokami w kierunku rekordzisty Francji.
Kiedy politycy twierdzą, że nie wzrosła ilość przestępstw z bronią w ręku to robią to za pomocą zakłamywania statystyki: prawie 300% wzrost takiej przestępczości w no go zones rozmywa się na cały teren kraju.
Podobnie zakłamuje się kompetencje migrantów. Tino twierdzi, że szwedzcy politycy więcej razy wymienili pośród migrantów grupę lekarzy niż liczebność tej grupy. Podobnie upiększa się klasyfikacje wykształcenia zaliczając kurs tańca i temu podobne do tzw wykształcenia wyższego niż gimnazjalne.

Nadzieję, że muzułmanie się budzą do prawdziwej wiosny wyraża Hamed Abdel-Samad. To niemiecki doktor socjologii i politologii pochodzenia egipskiego. Syn imama, znający na pamięć koran, jest najbardziej kompetentną osobą żeby nas niewiernych wprowadzić w tło historyczne powstania i ideologię islamu, mentalność ludzi wychowanych w państwach islamskich. Jego książka nosi tytuł Faszyzm islamski, nie islamistyczny.

Islamizm to upolityczniony islam, taki który agresywnie ma zdobywać świat dla islamu. Autor tłumaczy że taki jest właśnie islam. Od początku powstał jako religia upolityczniona. Mohamet podbijał ludy mordując bezwzględnie tych którzy nie chcieli się podporządkować.

Religia ta nie wydaje się zbyt uduchowiona. W raju chrześcijańskim doznaje się szczęścia z obcowania z Bogiem i świętymi. Raj muzułmański to niebiański burdel. Każdy męczennik ma na zawołanie 72 dziewice, a każda z nich ma 70 służących dziewic, czyli razem 5040 lasek, plus własne żony z haremu. Ale ten raj to nie tylko ilość panienek, ale również jakość. Po każdym stosunku dziewictwo wraca im na nowo (w chrześcijaństwie Maryja wieczna dziewica ma trochę inny wydźwięk). Nie dość że panom zagwarantowane są najwspanialsze łona, zagwarantowana jest im również wieczna stójka.

Abdel-Samad podaje przykłady wychowania dzieci w szkołach. Chrześcijanie to świnie, żydzi to małpy. Już w I klasie uczą się na takich przykładach:
Wypełnić luki wyrazami islam piekło
Każda religia inna niż …….. jest fałszywa. Każdy jej wyznawca idzie do ……..

W XII klasie uczymy się już, że Jihad to jedyna droga do Boga. Oznacza to walkę z brakiem wiary, niesprawiedliwością, oraz tymi którzy to propagują.

Najgorsze, że z tych samych książek uczy się dzieci muzułmańskie w Europie, tam gdzie saudyjskie pieniądze opłacają szkoły muzułmańskie.

Abdel-Samad uważa, że najlepszą metodą jest wspomaganie reformatorów muzułmańskich. Na trybunie w manifestacji przeciw atakom terorystycznym w Niemczech, obok Angeli Merkel stali salafiści i wahabici, czyli ci odpowiedzialni za mentalność terorystów islamkich, nie zaproszono na nią tych muzułmanów którzy z tym naprawdę walczą. Autor uważa, że największą winę ponoszą tu liberalni politycy, którzy nie potrafią odważnie stawić czoła temu faszyzmowi. Nie ma czegoś takiego jak islamofobia – fobia oznacza nieuzasadniony strach.
Ten typ zachowania polityków pamięta historia. Niemieccy opozycjoniści faszyzmu hitlerowskiego niechętnie pamiętają lorda Chamberlaina. Tchórzostwo nigdy nie popłaca na dłuższą metę.

Nima Sanandaji “Debunking Utopia: Exposing the Myth of Nordic Socialism”



Dr Nima Sanandaji to brat Tino, ekonomisty pochodzenia kurdyjskiego, jest prezesem think tanku The European Centre for Policy Reform and Entrepreneurship.



Lewica w kampanii wyborczej w USA daje przykład Skandynawii na świetnie funkcjonujący socjalizm. Wg nich wystarczy stworzyć warunki państwa opiekuńczego, a społeczeństwa będą tak zasobne jak np Szwecja. Nima wykazuje, że jest odwrotnie: potrzebna była tak wysoka moralność pracy jaka panowała w protestanckich krajach skandynawskich żeby zbudować tak dobrze działające państwa dobrobytu. Niestety tendencja jest spadkowa we wszystkich państwach skandynawskich. To na co zapracowali dziadkowie zaczyna być roztrwaniane przez prawnuki. Nima opiera się na statystykach do których materiału tu na północy nie brakuje – skrupulatne zapisy były prowadzone tu od wieków.

Ludzkość to całość, jak wiadomo,
a nie zaś zbiór, gdzie byle homo
może na własną rękę rościć
sobie pretensje do wolności.

Za filozofa idąc radą,
nareszcie sobie to uświadom,
że Wolność właśnie tkwi w przymusie
i z entuzjazmem, poddaj mu się.

By mogła zapanować Równość,
trzeba wpierw wdeptać wszystkich w gówno;
by człowiek był człowieka bratem,
trzeba go wpierw przećwiczyć batem;
wszystko mu także się odbierze,
by mógł własnością gardzić szczerze.

When islam is in minority then it is very important with minority rights.
When islam is majority minority rights go out of the window.

Leftist say “Gays for Palestine”? If gays were in Palestine they would have to move to Israel

Thomas Sowell, filozof i ekonomista z uniwersytetu Stanford (czarny):
Much of the social history of the Western world, over the past three decades, has been a history of replacing what worked with what sounded good.
Historia społeczna świata zachodniego ostatnich 30 lat to historia zastępowania tego co dobrze działało tym co brzmi ładnie.

Autor jest ekonomistą, profesorem London School of Economics oraz Oxfordu. Książka stanowi prawdziwy głos w dyskusji na temat migracji, której brakuje, bo zastąpiła ją polaryzacja: jednej stronie zarzuca się, że jest heartless, drugiej, że jest headless.
Collier pracuje jako doradca ubogich krajów afrykańskich, którym nawet mimo bogactwa zasobów naturalnych nie jest łatwo wyrwać się z ubóstwa. Dlaczego? Brak kapitału to wg niego nie przyczyna tylko skutek. Prawdziwą przyczyną jest struktura tamtych społeczeństw. Nie tworzą one narodu, a tylko luźne związki grup plemiennych. Nie ma w nich więc dostatecznego zaufania i kooperacji. A tylko tak buduje się zasobność społeczeństw.
In the countries on which I work – the multicultural societies of Africa – the adverse consequences of weak national identity are apparent. … But is national identity not toxic? …Chancellor Angela Merkel, … has voiced fears that a revival of nationalism would risk a return not just to race riots but to war. I recognise that in espousing the value of national identity I must credibly allay these fears.

Collier sam będąc wnukiem imigrantów rozpatruje kwestię zmian powodowanych migracją w społeczeństwach narodowych.
… the prevailing opinion among liberal thinkers (… is) that modern Western societies should embrace a postnational future. … But what if everyone did that? Suppose the international migration were to become sufficiently common as to dissolve the meaning of national identity: societies really became postnational. Would this matter:? I think it would matter a great deal. Lifestyles such as that of my family are dependent, and potentially parasitic, on those whose identity remains rooted, thereby providing us with the viable societies among which we choose.

To ostatnie zdanie dotyczy wszystkich nas migrantów: “Styl życia takich jak moja rodzina zależy, a potencjalnie pasożytuje, na społeczeństwach ktrórych tożsamość pozostaje zakorzeniona, stanowiąc realne społeczeństwa pomiędzy którymi możemy wybierać.” Czyż nie jest tak rzeczywiście? Chętnie posłucham jak ktoś wyobraża sobie alternatywy dla społeczeństw narodowych, bo ja sobie nie wyobrażam. Podstawą państw wielonarodowych, takich jak Szwajcaria, są jednak narody. Są co prawda państwa-miasta typu Monako, Singapur, to jednak wyjątki. Wyobraźmy sobie, że na jakiejś wyspie zebraliby się np wszyscy o libertariańskich poglądach i mimo różnic językowych stworzyli państwo z angielskim jako oficjalnym wspólnym językiem. Czy nie byłoby w nim naturalnych grupek językowych? Wydaje mi się, że nie doceniamy znaczenia języków narodowych. Wystarczy mi krótka rozmowa po polsku, żeby wyczuć drugiego człowieka.

How does migration affect those left behind? How does it affect indigenous populations in host countries? It is a difficult but important question whether the resulting exodus is beneficial or harmful to those left behind. These are the poorest societies on earth, and yet the Wests policies on immigration create effects on them that are both inadvertent and unrecognised. We should at least be aware of what, in an absence of mind, we are doing to these societies. I also see my friends torn between their duty to remain home and their duty to make the most of opportunities.

Czytam, streszczenie soooon!