Biuro Spraw Beznadziejnych

When islam is in minority then it is very important with minority rights.
When islam is majority minority rights go out of the window.

Leftist say “Gays for Palestine”? If gays were in Palestine they would have to move to Israel

Thomas Sowell, filozof i ekonomista z uniwersytetu Stanford (czarny):
Much of the social history of the Western world, over the past three decades, has been a history of replacing what worked with what sounded good.
Historia społeczna świata zachodniego ostatnich 30 lat to historia zastępowania tego co dobrze działało tym co brzmi ładnie.

Autor jest ekonomistą, profesorem London School of Economics oraz Oxfordu. Książka stanowi prawdziwy głos w dyskusji na temat migracji, której brakuje, bo zastąpiła ją polaryzacja: jednej stronie zarzuca się, że jest heartless, drugiej, że jest headless.
Collier pracuje jako doradca ubogich krajów afrykańskich, którym nawet mimo bogactwa zasobów naturalnych nie jest łatwo wyrwać się z ubóstwa. Dlaczego? Brak kapitału to wg niego nie przyczyna tylko skutek. Prawdziwą przyczyną jest struktura tamtych społeczeństw. Nie tworzą one narodu, a tylko luźne związki grup plemiennych. Nie ma w nich więc dostatecznego zaufania i kooperacji. A tylko tak buduje się zasobność społeczeństw.
In the countries on which I work – the multicultural societies of Africa – the adverse consequences of weak national identity are apparent. … But is national identity not toxic? …Chancellor Angela Merkel, … has voiced fears that a revival of nationalism would risk a return not just to race riots but to war. I recognise that in espousing the value of national identity I must credibly allay these fears.

Collier sam będąc wnukiem imigrantów rozpatruje kwestię zmian powodowanych migracją w społeczeństwach narodowych.
… the prevailing opinion among liberal thinkers (… is) that modern Western societies should embrace a postnational future. … But what if everyone did that? Suppose the international migration were to become sufficiently common as to dissolve the meaning of national identity: societies really became postnational. Would this matter:? I think it would matter a great deal. Lifestyles such as that of my family are dependent, and potentially parasitic, on those whose identity remains rooted, thereby providing us with the viable societies among which we choose.

To ostatnie zdanie dotyczy wszystkich nas migrantów: “Styl życia takich jak moja rodzina zależy, a potencjalnie pasożytuje, na społeczeństwach ktrórych tożsamość pozostaje zakorzeniona, stanowiąc realne społeczeństwa pomiędzy którymi możemy wybierać.” Czyż nie jest tak rzeczywiście? Chętnie posłucham jak ktoś wyobraża sobie alternatywy dla społeczeństw narodowych, bo ja sobie nie wyobrażam. Podstawą państw wielonarodowych, takich jak Szwajcaria, są jednak narody. Są co prawda państwa-miasta typu Monako, Singapur, to jednak wyjątki. Wyobraźmy sobie, że na jakiejś wyspie zebraliby się np wszyscy o libertariańskich poglądach i mimo różnic językowych stworzyli państwo z angielskim jako oficjalnym wspólnym językiem. Czy nie byłoby w nim naturalnych grupek językowych? Wydaje mi się, że nie doceniamy znaczenia języków narodowych. Wystarczy mi krótka rozmowa po polsku, żeby wyczuć drugiego człowieka.

How does migration affect those left behind? How does it affect indigenous populations in host countries? It is a difficult but important question whether the resulting exodus is beneficial or harmful to those left behind. These are the poorest societies on earth, and yet the Wests policies on immigration create effects on them that are both inadvertent and unrecognised. We should at least be aware of what, in an absence of mind, we are doing to these societies. I also see my friends torn between their duty to remain home and their duty to make the most of opportunities.

Czytam, streszczenie soooon!

George A. Akerlof & Robert J. Shiller
Phishing for Phools: The Economics of Manipulation and Deception

Bob Shiller to mój ulubiony ekonomista, mimo, że przydarzyła mu się po drodze nagroda Nobla. Jak zwykle jest to napisane bardzo pedagogicznie, sądząc po wstępie nie będzie to trudna lektura. Jeszcze nie przeczytałam, ale chcę streścić moje wrażenia ze wstępu.

Niemanipulowany wolny rynek oznacza doskonałą równowagę w ekonomicznych relacjach ludzkich, zapewnia pożądane towary i usługi w optymalnej cenie. Nazywa się to optimum Pareto od Vilfredo Pareto, ekonomisty, który wykazał, że takiego systemu nie można ulepszyć. Co oznacza w konsekwencji, że państwowa ingerencja w wolny rynek może tylko zaszkodzić.

Tak przynajmniej było w epoce niedoboru. Teraz mamy jednak epokę obfitości. Co się zmieniło? Wtedy wybór większości konsumentów był dyktowany koniecznością utrzymania się przy życiu: na ciastka mogła sobie pozwolić Maria Antonina, ale jej poddani kupowali chleb. Teraz jesteśmy wszyscy jak Maria Antonina, możemy sobie pozwolić na to co niekoniecznie jest dla nas najlepsze, i właśnie tak robimy.

Wyobraźmy sobie, że kapucynki otrzymują pieniądze na zakupy. W doświadczeniach Chena, Lakshminarayanana, i Santosa, okazało się, że kapucynki najbardziej lubią marshmellows. Jak sądzicie co kupowałyby najchętniej?

Autorzy chcą, żebyśmy sobie wyobrazili, że na ramieniu każdego konsumenta siedzi taka kapucynka, która poddaje się zachciankom, irracjonalnym wyborom, zamiast rozsądkowi. Równowaga rynkowa oczywiście jest zachowana bo znajdują się natychmiast przedsiębiorcy, którzy te zachcianki chętnie spełnią.

“just letting people be Free to Choose— which Milton and Rose Friedman, for example, consider the sine qua non of good public policy—leads to serious economic problems” (do innych problemów też)

Skoro sprytni przedsiębiorcy wykorzystują naszą głupotę to potrzebny nam jest obrońca czyli ingerencja państwa? Nie wiem jeszcze czy taką tezę autorzy chcą udowodnić, doniosę jak przeczytam.

Izabela Litwin rozmawia z córką bardzo pedagogicznie. Piszą, że jest to lektura dla stolarza i lekarza, rolnika i ucznia. Motto książki: 99% populacji to owce przeznaczone do strzyżenia w czasie pokoju i na rzeź w czasie wojny. Politycy i biurokraci to owczarki. Właścicielem farmy jest światowa finansjera.

Dostałam książkę o Putinie napisaną przez dziennikarkę mieszkającą w Rosji, więc naocznego świadka wydarzeń. Wstęp do szwedzkiego tłumaczenia napisał Stig Fredriksson.
Masha Gessen mieszka nadal w Moskwie i jeszcze żyje. To najlepiej świadczy o tym, że jednak dokonała się pierestrojka.
Jest też inna opcja. Może Masha nie jest dostatecznie groźnym wrogiem. Wcześniej zostaną wyeliminowani ci którzy mogliby zaświadczyć o dziwnych transakcjach Putina. Np Salye, opozycjonistka z Petersburga, która odkryła 12 kontraktów na 92 miliony podpisane przez Putina (wtedy viceburmistrza Petersburga): towary spożywcze miały być dostarczone do Petersburga w zamian za ekspot surowców. Surowce sprzedano a Petersburg nigdy nie dostał jedzenia. Salye uciekła na wieś, jej przyjaciel opozycjonista został znaleziony z 4 kulami w klatce piersiowej.

Przez świat przetacza się zachwyt nad 700 stronicową cegłą francuskiego ekonomisty. Ci którzy dokłądnie przeczytali, zauważyli błędy, niektóre kładące. Ciekawe pytanie zadał na swoim blogu Rafał Hirsch. Porównał on dwie teorie: Larry Summers oraz Thomasa Piketty.

Larry Summers twierdzi, że na świecie jest duża podaż kapitału, w związku z czym jego cena spada. Cena kapitału to oprocentowanie. Popyt na kapitał spada m.in. dzięki rozwojowi technologii, np, aby stworzyć dużo wartą firmę wcale nie potrzeba dużego kapitału finansowego – WhatsApp kosztowało grosze, a kupione zostało za 19 mld USD przez Facebooka. Z jednej strony jest dużo kapitału, z drugiej nie za bardzo jest go w co lokować, cena kapitału spada.

Hipoteza Piketty mówi, że powiększają się nierówności dochodowe na korzyść posiadaczy kapitału. Przychód z kapitału jest większy niż wzrost PKB, toteż „Kapitał w XXI wieku” to zniewolenie nas dłużników wobec garstki posiadaczy kapitału.

HIrsch zadaje pytanie: jak pogodzić te dwie teorie. Super niskie stopy procentowe i kłopot kapitalistów z tym, żeby kapitał korzystnie ulokować (Summers) oraz to że kapitał zawsze przynosi większy zysk niż tempo wzrostu gospodarki (Piketty).

Wydaje się, że odpowiedź może leżeć w ilości, która przeszła w jakość. Tak dużo stworzono kapitału (w formie zapisów bankowych), że nawet niskie oprocentowanie przewyższa przyrost gospodarczy, a kapitał goni możliwości inwestycji.

Właśnie wyszła książka “A Nation in the Red”, w której Murray Holland praktyk ekonomista uświadamia amerykanom że rząd zabiera im pieniądze po to żeby znaczną ich część przekazać dalej bankom. 450 miliardów kosztuje obsługa długu rocznie a 2400 miliardów to podatki w Stanach. To “tylko” ok 20% forsy, bo oprocentowanie jest tak niskie aktualnie. Przy oprocentowaniu ok 7% będzie to prawie 40% forsy zebranej od maluczkich z podatków.

Zaczęłam szukać ile wynosi to w Polsce. Nie jest tak łatwo się doszukać, bo dominuje wygodniejsza dla rządu proporcja: na jaki procent PKB można kraj zadłużyć. Wiadomo, że PKB to bardzo dziwna miara – rośnie np w wyniku kataklizmów, bo sumuje wszystkie wydatki, również te finansowane kredytem.

Znalazłam dane dla 2012 i 2013 roku, wydaje się że polskie wydatki na obsługę długu wynoszą ok. 15% przychodu z podatków. Mniej niż w Stanach, ale nikt z nas tak naprawdę nie potrafi przejrzeć tej księgowości. Aktualnie spadnie koszt obsługi długu polskiego, bo zmniejszył się o forsę z OFE.

Klapacjusz opowiada o cywilizacji, która osiągnęła najwyższą fazę rozwoju, NFR – Najwyższa Faza Rozwoju. Jest to grupa około 100 bezczynnie leżących osobników, eNeFeRców jak nazywa ich autor. Nie mają nic innego do roboty i osiągnięcia.
Udaje mu się otrzymać przepis na altruizynę – środek chemiczny pozwalający wszystkim zażywającym go dzielić uczucia i emocje. Nazwa pochodzi stąd, że ludzie czując ból innych, powinni zacząć ich traktować tak, jakby traktowali siebie w tej sytuacji. Wypróbowje działanie altruizyny na mieszkańcach pojedynczej planety. Po wprowadzeniu altruizyny do wody pitnej, mieszkańcy zwijają się w bólach porodowych krowy, grupowo wyrywają kolejne zęby staruszkowi, którego boli ząb, i szturmują dom młodego małżeństwa podczas nocy poślubnej.

Morał z tego, że najszczytniejszy ideał altruizmu to tylko przejaw ludzkiej pychy i może się nie sprawdzić w rzeczywistości. Lepiej się podporządkować matce naturze.

Beata Pawlikowska jest podróżnikiem.


Wychowałam się w Europie i byłam przekonana, że to jest najlepsze miejsce na świecie. Najbardziej oświecone, cywilizowane, ma najlepsze szpitale i dostęp do lekarstw, opiekę społeczną, zasiłki dla bezrobotnych, szkołę dla wszystkich dzieci, równouprawnienie i tak dalej, i tak dalej.
Dopiero kiedy na dłużej wyjechałam z Europy, zauważyłam, że Europa leczy to, co najpierw sama zatruwa, ratuje tych, których najpierw zabija i odbiera ludziom wszystko to, co jest najważniejsze: samodzielność, elastyczność, wolność, odpowiedzialność za siebie, chęć, radość i szczęście. Dając im w zamian uzależniające używki, chemicznie przerobione jedzenie i dostęp do krótkich przyjemności. To ma być życie?


Pisze nie tylko o podróżach ale również o psychicznych podróżach do wewnątrz.


Wszystko, co jest źle w twoim życiu, wynika z twojego sposobu myślenia. Twój sposób myślenia został uporządkowany przez twoją podświadomość. Twoja podświadomość rządzi tym co myślisz, jak się czujesz i co robisz.
Ty możesz przejąć odpowiedzialność za swoje życie. Możesz nauczyć swoją podświadomość nowych sposobów myślenia. Czy jesteś na to gotowy?
Jeśli twierdzisz, że tak, to udowodnij to. Wyprowadzaj się na spacer codziennie rano tuż po wstaniu z łóżka. To będzie symboliczne ćwiczenia twojego ciała i twojej duszy, bo podświadomość zacznie protestować już przy trzecim albo czwartym dniu. To ona chce rządzić. Ona chce wydawać ci polecenia. A teraz chcesz to zmienić? Naprawdę? Na pewno?

W Polsce w ciągu ostatnich dwóch dekad z 150000 urzędników zrobiło się 450000.

W 1991 roku Ojciec Święty Jan Paweł II wydał encyklikę “Centesimus annus”, w której ostrzegał przed rozrostem państwa, biurokracji. Prof. Alejandro Chafuen mówi, że to pierwszy przypadek, kiedy w oficjalnym watykańskim, papieskim dokumencie pojawia się ostrzeżenie: “Państwo opiekuńcze może osłabić rodzinę i społeczeństwo”. Kościół nie krytykuje idei państwa dobrobytu jako samej w sobie, jedynie przed przekroczeniem poziomu, poza którym reguły rządzące państwem opiekuńczym sprzeciwiają się tradycyjnej rodzinie i społeczeństwu, kiedy wzmocnienie potęgi państwa odbywa się kosztem rodzin i społeczeństwa, ograniczając nasze prawa, naszą wolność.

Przejmowanie własności prywatnej przez państwo nie oznacza, że jest ona lepiej dzielona, niż kiedy znajduje się w prywatnych rękach. Jest dokładnie odwrotnie. Samo pojęcie własności prywatnej wzięło się właśnie z walki jednostki o utrzymanie swojej rodziny, również przez pokolenia. Marcin Hejka, ekonomista powiedział: analizowałem listę ponad 80 projektów internetowych, które dostały dofinansowanie z PARP (państwowa agencja). W zdecydowaną większość tych 80 projektów bym nie zainwestował swoich piniędzy. Oceniam, że większość padnie.

W Szwecji sekularni autorzy Patrik Engellau i Thomas Gür doszli do podobnego wniosku jak nasz papież w 1991 roku. Den övermodiga beskyddaren opowiada o tym jak państwo przejmowało na siebie jedną za drugą funkcje opieki społęcznej z rodziny, czy lokalnych stowarzyszeń. W 1974 w expose rządu państwo aobowiązuje się do zabezpieczenie pracy, mieszkania i wykształcenia. Obywatel właściwie staje się zbędny, jak robot nie ma osobistej odpowiedzialności. Jak to się stało że uwierzyliśmy obietnicom, że politycy mogą to wszystko zapewnić?

Duńczyk, psycholog praktyk, pisze tak, że nie da się nie pojąć. Przeczytałam jednym tchem “Ditt kompetenta barn” czyli twoje kompetentne dziecko.

Są dwa podstawowe założenia tzw wychowania dzieci. Oba wg Juula fałszywe

1. Dziecko rodzi się mniej więcej jak dzikus i wymaga szkolenia, żeby dopasować do społeczeństwa.

2. Jednostka i społeczeństwo to dwa przeciwstawne bieguny, bo jednostka zdobywa wolność kosztem społeczeństwa i odwrotnie.

Człowiek jest genetycznie istotą społeczną, taki się już rodzi. Jego podstawowym celem jest znalezienie swojego miejsca w społeczeństwie. Dziecko trzeba więc tylko słuchać, aby zrozumieć jego potrzeby. Przy dobrej komunikacji dziecko samo się rozwinie tak jak trzeba. Nie trzeba go wychowywać, wystarczy dawać przykład i szanowac jego odmienność. A nie “wychowywać bezstresowo”.

Juul ma bardzo długą praktykę terapeuty rodzinnego i twierdzi, że tak bardzo rzadko spotyka się brak miłości w rodzinie, że można to pominąć. Natomiast nagminnie spotyka się brak porozumienia. Bo język do wyrażania uczuć trzeba zdobyć, nie przychodzi on tak łatwo. A najważniejsze, żeby rodzice potrafili wyrażać sami swoje potrzeby. Zamiast np zostawiać dziecku decyzje i mówić Co byś chciałana obiad? trzeba powiedzieć Ja mam ochotę dzisiaj na placki ziemniaczane, a ty?

Tak jak nie trzeba za dużo dziecka krytykować tak też nie trzeba go za dużo chwalić. Nagminne chwalenie prowadzi dziecko wniosku, że zasługuje na uwagę, jedynie jeśli coś mu dobrze wychodzi. A kiedy mu coś nie wychodzi? Najważniejszym jest rozwinięcie poczucia własnej wartości, poczucie pewności siebie samo przyjdzie.

Karl Popper to filozof, który dawno temu wykazał, że nie ma mądrych w przewidywaniu przyszłości społeczno-ekonomicznej. Tego się po prostu nie da.

Teorie społeczne, w tym ekonomiczne, starające się przewidywać przyszłość, zwykle dają fatalne rezultaty, zwłaszcza wtedy kiedy stają się oficjalną doktryną państwową. Dotyczy to nie tylko marksizmu, czy państw gdzie wdraża się systemy oparte na państwowej religii, lecz także z pozoru niewinnych koncepcji w rodzaju humanitaryzmu czy utylitaryzmu (ta ostatnia to doktryna jaśnie nam panująca w Szwecji i całej unii). Rządy oparte na takich teoriach powinny mieć charakter “minimalistyczny” i samoograniczający się. Ich ambicją powinno być co najwyżej zapobieganie drobnym nieszczęściom i niedogodnościom a nie tworzenie maksymalnej ilości szczęścia.

Najgorsze, że obywatele muszą za wdrażanie tych błędnych pomysłów społeczno-ekonomicznych jeszcze płacić. Aktualnie na jednego Polaka przypada ponad 27000 zł długu publicznego, plus zadłużenie prywatne ponad 20000 na osobę, razem prawie 50000 zł. Współczesne demokracje to mistrzowie upupiania w porównaniu do dyktatur komunistycznych.

Psycholog amerykański Barry Schwartz napisał w 2004 roku ksiażkę The Paradox of Choice – Why Less is More.

Wolność to prawo wolnego wyboru. Bez tego człowiek nie może być szczęśliwy. A czy wolność może nas unieszczęśliwić?

Kiedy mam do wyboru kilkaset funduszów emerytalnych poddaję się i nic nie zmieniam i oczywiście nie jestem ze siebie zadowolona. Zamiast wyzwolenia prawo wyboru powoduje paraliż decyzji. A kiedy wreszcie wybierzesz to nie jesteś zadowolony bo przecież nie ma szansy sprawdzić wszystkich opcji, więc napewno była jakaś lepsza niż ta wybrana przez ciebie.

To jest nieszczęście naszych dzieci: za dużo daje się im do wyboru. Czują ogromną frustrację, bo przecież wszystko stoi przed nimi otworem, a one nie znajdują swego powołania, …

Natural happiness is what we get when we get what we wanted, and synthetic happiness is what we make when we don’t get what we wanted. In our society, we have a strong belief that synthetic happiness is of an inferior kind.

Wg książki Dan Gilberta Stumbling on Happiness jesteśmy skazani na szczęście.

Przeczytałam poniższe w artykule Andrzeja Federowicza w majowym wydaniu Focus

P. Libusza Bryndowa przynosiła ulgę swoją maścią aż do 2008 roku. Wtedy ją przyskrzyniono. Maść produkowała z konopii. Leczyła łuszczycę, migrenę, reumatyzm. Czescy reumatycy się wkurzyli, wsparli ich lekarze, i teraz konopie można uprawiać legalnie w Czechach.

W Kalifornii w 1973 roku żona Mike Corral zachorowała na padaczkę po wypadku samochodowym. Żadne leki jej nie pomagały, byli zrozpaczeni. Ktoś poradził marihuanę i okazało się, że napady były rzadsze, ustąpiły po kilku latach. Mike walczy teraz o zalegalizowanie prywatnej uprawy marihuany na własny użytek.

Dr Mechoulam z Uniwersytetu w Tel Avivie wykazał, że psychoaktywna substancja THC delta-9 pomaga bardzo skutecznie przy leczeniu jaskry. Robert Randall którego aresztowano za używanie marihuany został zwolniony bo wykazał, że potrzebna mu do leczenia jaskry. Mało tego, sąd w wyroku zobowiązał organy państwowe do dostarczania Randallowi 300 skrętów miesięcznie.

Dlaczego maryha jest zakazana a np alkohol nie? W 1895 roku na zlecenie rządu brytyjskiego przeprowadzono badania wpływu konopii na zdrowie. Nie stwierdzono by prowadziły do uzależnienia takiego jak twarde narkotyki, tylko takiego jak czekolada czy kawa. Śmiertelna dawka to 1/3 średniej masy ciała ludzkiego – 25 kg na 75 kilogramowe ciało, alkohol jest zdecydowanie groźniejszy. Statystyki pokazują takie proporcje ofiar śmiertelnych rocznie w Stanach: 85000 alkohol, 18675 leki na receptę, 7600 aspiryna i ibuprofen, 5800 koffeina, 2390 kokaina, 2147 heroina, 0 marihuana.

Waszyngton i Jefferson hodowali konopie. Do końca XIX wieku konopie były szeroko stosowane w różnych produktach gospodarstwa domowego, mi.in. 75% papieru produkowano z konopii. Pierwsze ustawy zakazujące maryhę pojawiły się w Stanach w wyniku kampanii w publikatorach zwracających uwagę na to że latynosi skazywani za gwałty byli zazwyczaj pod wpływem marihuany. W 1937 konopie zostały wyjęte spod federalnego prawa. Ustawa zostałą przepchana w podobny sposób jak ACTA, ale wtedy nie było internetu i protesty specjalistów miały dostatecznego nagłośnienia. Jeszcze długo po wprowadzeniu zakazu lekarze przepisywali chorym konopiie: w do 1939 roku skazano 3000 lekarzy. Na ustawie skorzystał koncern chemiczny Du Pont. W 1937 roku opatentował on technologię produkcji papieru z pulpy drewnianej.

Za Clintona aresztowano za posiadanie trawy 3 miliony Amerykanów, a prezydent sam się przyznał, że palił trawkę. Ekonomiści, z noblistą Miltonem Friedmanem na czele, występili z odezwą do prezydenta Busha o legalizację. Obliczyli, że legalizacja oszczędziłaby podatnikom 3 miliardy rocznie, wiele na policji i więziennictwie.

Marihuana nie jest nielegalna w Holandii i niektórych kantonach Szwajcarii. Tam rządy twierdzą, że się to społeczeństwu opłaca, zarówno finansowo jak zdrowotnie.

Edytka przełała mi artykuł S.A. Huntingtona “The Clash of Civilizations” z 1993 roku. Zawiera trochę ciekawych spostrzeżeń.

Pisze on, że pochodzenie narodowościowe nie ma decydującego znaczenia, najważniejsza jest przynależność cywilizacyjna, a czynnikiem definiującym cywilizację jest religia. “A person can be half-French and half-Arab and simultaneously even a citizen of two countries. It is more difficult to be half-Catholic and half-Muslim.”

Rozróżnia cywilizacje: zachodnią (my), konfucjańską (Chiny), japońską, islamistyczną (Arabia), hinduistyczną (Indie), słowiańsko-ortodoksyjną (Rosja), latyno-amerykańską i afrykańską. Twierdzi, że w przyszłości należy się spodziewać tarć wg podziałów cywilizacyjnych. Gdzie podział się buddyzm?

Podaje szereg przykładów starć cywilizacji: w Afryce arabowie prześladują czarnych chrześcijan – Sudan, Nigeria, wewnątrz Indii walczą muzułmanie i hinduiści, w wojnie bałkańskiej katolicka Chorwacja nie była oskarżana o przestępstwa wobec muzułmanów tak jak ortodoksyjna Serbia.

Ciekawe są jego uwagi na temat egocentryczności naszej cywilizacji, np the world community włąściwie oznacza “the free world” czyli zachód. Przewiduje też, że będzie : “the west versus the rest”, oraz że powstanie koalicja muzułmańsko-konfucjańska przeciw dominacji zachodu.

Bardzo podoba mi się sformułownie o tym, że cywilizacje dążą do nowoczesności własnej, nie-zachodniej: “Non-western civilizations have attempted to become modern without becoming Western. To date only Japan has fully succeeded in this quest.”

Na razie nieporozumienia z cywilizacją chińską są niewinne:

Ekonomista szkoły austriackiej. Nie znajduję jego The Logic of Action po polsku, szkoda, bo warte przeczytania jako odtrutka. Przedstawia tam podstawowe założnia filozoficzne takie jak wolna wola człowieka, której drugą strona jest odpowiedzialność jednostki za swoje czyny. Gdyby człowiek nie miał wolnej woli i był niewolnikiem wychowania w społeczeństwie decydwało to nie powstawałyby nowe idee. Z wolności wyrastają cuda cywilizowanego życia. (Najlepszym przykładem tego jest wolny Internet, który państwo i lobbyści chcą nam zabrać)

Był iberałem, który z przerażeniem obserwował galopujące upaństwowienie, gdzie wolność jednostki jest deptana przez państwo. Kiedy bez sprzeciwu pozwalam się gonić w skarpetkach przez bramki na lotniskach zastanawiam się jak daleko zaszliśmy w poddawaniu się nadzorowi państwowemu.

Wolny rynek i przestrzeganie prywatnej własności uważał za jedyną gwarancję wolności osobistej: złudą jest wiara w trzecią drogę i dobry rząd – albo wolność osobista albo państwo zmieżające zawsze do totalnej władzy. Państwo to nic innego jak monopol na użycie przemocy na określonym terytorium w stosunku do swoich obywateli. Państwo utrzymuje się z podatków, które siłą pobiera od swoich poddanych.

Państwo jako podmiot gospodarczy jest zbędne – planowanie gospodarcze nawet z najbardziej chwalebnymi intencjami jest skazane na niepowodzenie. To tak jak planowanie pogody. Gwarantem wolności i pokoju społecznego jest wolny rynek i zdrowa konkurencja. Podatki źle wpływają na rynek – zabierając kapitał z rąk właścicieli zabiera im się możliwość decyzji jako konsumenta. Ograniczanie wolności konsumenta to ograniczanie wolności jednostki, bo każdy z nas jest konsumentem.

Najgroźniejszym złem jest monopol tworzenia pieniądza w rękach państwa i banków. Zamiast konkurencji system ten bazuje na ugrupowaniach lobbystycznych bez społecznego wglądu.

Przystojny ale niestety zmarł bezdzietnie. Potomek normanów którzy kiedyś zdobywali Brytanię pod Hastings.

Prawie dwa stulecia temu Alexis de Tocqueville potrafił przewidzieć rozwój społeczeństwa demokratycznego na podstawie obserwacji rodzącej się demokracji w Stanach Zjednoczonych. Napisał “O demokracji w Ameryce” (1835 rok) po to aby przygotować Europejczyków na nadejście “despotyzmu większości”, bo uważał to za nieuniknione. Zdolność widzenia jasno przyszłości jest najlepszym potwierdzeniem geniuszu. Potrafią dostrzec prawa rządzące naszą ludzką rzeczywistością, których my przeciętni nie widzimy.

Ostrzegał, że despotyzm większości to stworzenie instytucji państwa, które to w imieniu większości potrafi być większym despotą niż rzymscy cesarze – im podporządkowana była pewna grupa a nie całe społeczeństwo. Państwo demokratyczne wg Tocqueville jest jak rodzic chroniący swoje dziecko przed wyzwaniami i w ten sposób zniewalający je w swoich bezpiecznych ramionach, nie pozwala mu się usamodzielnić.

Przewidywał, że wynaturzone dążenie do absolutnej równości zdominuje agendę polityczną państwa demokratycznego: słabsi będą ściągać silniejszych do swego poziomu zamiast sami piąć się w górę. Ludzie będą woleli równość w niewoli niż wolność i nierówność. Prawa termodynamiki są nieubłagane: bez różnic temperatury system jest martwy – ruch ustaje. Podobnie napędem rozwoju osobistego i społecznego jest nierówność.

W mediach nierówność jest pojęciem pejoratywnym, przyzwyczailiśmy się już do tej retoryki jako jedynie słusznej. Moja Matka zawsze mówiła, że równość jest tylko na cmentarzu. To by się zgadzało z III prawem termodynamiki – tam się nic nie rusza.

Przewidywania historyka Niall Ferguson – Unia za 10 lat

W związku z kryzysem w 2012 powstaje potrzeba ściągania podatków i tak rodzą się Stany Zjednoczone Europy (SZE). W 2021 roku w Zjednoczonych Stanach Europy euro nadal jest w obiegu, choć gotówka jest rzadkością, dominują karty kredytowe. Wiedeń zajął miejsce Brukseli jako stolica, Niemcy nie czuli się mile widziani w Belgii.

Rozpad rozpoczął się od narodów uznawanych za kolebkę cywilizacji europejskiej, tzn Grecji i Włoich. Wielka Brytania i kraje skandynawskie nie są już członkami SZE. Dania, Szwecja i Finlandia wraz z Norwegią i Islandią tworzą “Ligę Skandynawską”. Natomiast ze wschodu do Euro przybyły Litwa, Łotwa i Polska. Niemcy chętnie inwestują w nowych członków Euro. Mieszkańcy południowych krajów Euro przy 20 procentowym bezrobociu pracują jako pokojówki i ogrodnicy dla Niemców, którzy bez wyjątku posiadają drugie domy na słonecznym południu.

To jest młody profesor historii i ekonomii z Harvardu. Tłumaczy przystępnie podstawy cywilizacji i jej upadku. Porównując rozwój krajów takich jak Wschodnie i Zachodnie Niemcy, Północną i Południową Koreę dochodzi do wniosku, że niesłusznie przypisuje się powodzenie cywilizacji cechom etnicznym ludzi czy położeniu geograficznemu. Najważniejsze to 6 appów cywilizacji – instytucji koniecznych do budowania rozwoju, potrzebne są wszystkie. Lista ta przypomina to co Ayn Rand wymienia jako konieczne warunku rozwoju prawdziwego kapitalizmu.

1. Competition – konkurencja

2. The Scientific Revolution – rewolucja naukowa

3. Property rights – prawo własności

4. Modern Medicine – medycyna bazująca na wiedzy

5. The consumer society – społeczeństwo konsumentów

6. The work ethic – etyka pracy

Wg Nialla te appy są obecnie wprowadzane w Hong Kongu, Singapurze, a wycofywane z tzw zachodnich państw. Młodym aktywnym ludziom radzi aby swoją przyszłość wiązali z Azją lub Ameryką Południową.

(W Polsce jest krytykowany za fantazjowanie – naraził się twierdząc że II Rzeczpospolita nie była strategicznie b. ważna a poza tym była prawie jak Niemcy dyktatorskim państwem: http://histmag.org/?id=3410)