Jak sam tytuł wskazuje było o strachach, ale na Lachy, czyli niekoniecznie strasznych. Lachy to praprzodkowie, którzy ponoć byli tak odważni, że wiadomo było że nia ma na nich strachów. Lachowie to nazwa od plemienia Lędzian, w wielu językach nadal obowiązuje Lehistan jako nazwa państwa polskiego. Jak wiadomo, Kabaret BSB nie tylko bawi ale i uczy. Była jak zwykle wystawa ilustrująca szeroki wachlarz lęków naszych pradziadów słowian, oraz naszych współczesnych lęków. Mitologia słowiańska obfituje w różnych potężnych bogów i demony. Szkoda, że tak słabo to znamy. Cudze mitologie chwalicie … (proszę sprawdzić osobny wpis na temat mitologii słowiańskiej).
1.
Żeby nie bać się śmierci widzowie zostali pocieszeni piosenką Zembatego Jak dobrze mi: ci w kondukcie pogrzebowym mają gorzej niż umarły: krewnym trumna wrzyna się w ramiona, żona pewnie się przeziębi. Niestety na końcu trup nie miał tak dobrze, bo jak można się było spodziewać po beznadziejnym kabarecie, upuściłyśmy trumnę z hukiem.
2.
Potem było o strachu przed trupem w Balladzie z trupem (przystojnym, z kabaretu Starszych Panów). Kiedy się czegoś boimy, unikamy często nazywania tego bezpośrednio, i to nazywa się w językoznawstwie eufemizmem. Przykład ilustrujący to zjawisko. Przychodzi klient do zakładu pogrzebowego i pyta:
– Czy jest może szef?
– Nie ma, wyjechał po towar.
3.
Poruszony też został lęk przed duchami. Niektórym mylą się tu trochę pojęcia, jak np uczennicy streszczającej fragment Pisma św na ten temat:
– Wtedy duch nieczysty powraca i przyprowadza ze sobą siedmiu innych duchownych, jeszcze gorszych od niego.
Ballada A Waligórskiego traktuje o pewnym bardzo specjalnym duchu, w zasadzie niemożliwym, duchu ateisty (tekst w kategorii Piosenki).
4.
Następny strach: przed bezsennością.
– Panie doktorze, nie mogę usnąć. Przewracam sie z boku na bok i nic!
– Tez bym nie zasnął jakbym sie tak wiercił.
Lekarz radzi pacjentce co robić na bezsenność
– Zalecam pani częste kąpiele, dużo ruchu na świeżym powietrzu i ubierać się ciepło.
Po powrocie do domu pacjentka relacjonuje mężowi:
– Lekarz polecił mi pojechać na tydzień na Bermudy, później w Alpy na narty… Ach! I upierał się jeszcze, żebyś mi kupił futro.
A przecież na sen pomagają zawsze krople waleriana: wystarczą 3 krople na litr wina. Danusi pomogłoby jednak coś a właściwie ktoś inny, bo ona się boi sama spać (Włast, Petersburski).
Blondynki nie mają z tym kłopotu bo zazwyczaj nie sypiają same. Jedna budzi się rano u faceta i mówi:
– O, mieszkanko też masz malutkie
Po nocy poślubnej blondynka się żali:
– Wiesz, okazuje się że on jest impotentem
– A przed ślubem ci tego nie mówił
– Wspominał, że ma jakąś nieruchomość
5.
Samotne spanie często jest wynikiem innego lęku – przed żoną. Bywają rzeczywiście przypadki kiedy panowie mają powód bać się żony. Np Jeden kumpel pyta drugiego:
– Ej, coś ty taki markotny? Stało się coś?
– Wiesz, z żoną się pokłóciłem. Chciałem jej powiedzieć “Ale masz fajną torbę” ale się przejęzyczyłem i powiedziałem “Ale masz dużą mordę”.
– To jeszcze nic! Ja siedzę ze swoją starą przy kolacji, chciałem powiedzieć “Podaj mi sól”, a powiedziałem: “Ty stara ruro! Przez ciebie zmarnowałem 20 lat mojego życia!”
Językowo zastanawia, że pobierają się kiciusie z misiami, a rozwodzą się krowy z baranami. Dogłębniej ten problem podejmuje Filozofia małżeńska Mariana Hemara, czyli “Od razu go w łeb”. Jest to filozofia wypracowana empirycznie przez pokolenia kobiet. Ale panowie, nie ma się co bać żony, jeśli będziecie przestrzegać kilku prostych zasad.
– Nie sądź o kobiecie w kilogramach a nie będziesz sądzony w centymetrach.
– Ale jest takie 8,5 cm które zadowoli każdą kobietę.
– ???
– Karta kredytowa.
Trzeba też umieć prawić żonie komplementy, tu przykłady jak nie należy.
– Odmładza mnie ta sukienka, prawda?
– No cóż, robi co może
– A Krysia mówi że świetnie wyglądam w tym kostiumie
– A ty jej wierzysz!?
– Psiakrew przybyło mi zmarszczek, wyglądam fatalnie, powiedzże mi coś miłego!
– No, wzrok masz świetny.
6.
Piosenka o Jagience (tekst w kategorii Piosenki) porusza zupełnie inny typ obaw, mianowicie neofobia, czyli lęk przed nowinkami: Na ogół umiemy rozgryzać własne problemy, Lecz zagraniczne nowości przysparzają nam trudności!
7.
Trzeba bać się uzależnienia od alkoholu.
– Mówię alkoholowi nie! Ale on nie słucha
– Panie doktorze, strasznie mnie wątroba boli!
– A pije Pan?
– No piję, ale to nie pomaga!
– A ja lokuję oszczędności w alkoholu! Wtedy są najwyżej oprocentowane.
– A ja znam prawidłową metodę postępowania z winem. Otwórz butelkę i pozwól jej oddychać. A jeśli nie oddycha – zastosuj metodę usta-usta.
I to właśnie zrobiła Hania przed Arią ze śmiechem (Perichola, muz. J.Offenbach).
8.
Raparia jest na temat innego typu nałogów (tekst w kategorii Piosenki). Nałogi mogą być różne i dopaść nas nawet w podeszłym wieku, np wnuk pyta babcię:
– widziałaś gdzieś moje tabletki? Miały napisane LSD.
– chrzanić wnuczku tabletki! Widziałeś tego WILKA w kuchni?
Lęk przed wilkiem ma głębokie korzenie, boimy się go od dzieciństwa lub jeszcze wcześniej. Np młode małżeństwo u ginekologa dowiaduje się, że będą mieli dziecko. Mąż wypytuje
– jak z “tymi” sprawami w czasie ciąży: można czy nie?
Doktor odpowiada:
– W pierwszym trymestrze można bez obaw, po bożemu, w drugim trymestrze proponuje na pieska – od tyłu, a w trzecim trymestrze to tylko i wyłącznie na wilka.
– A jak to jest na wilka?
– Leżysz pan koło nory i wyjesz!
9.
Bajka Waligórskiego o Wilku, Kapturku, Babci (tekst pod kategorią Piosenki), jest podobnie odległa od znanej bajki jak film o wilku i kapturku, który mały Jasio znalazł na laptopie ojca – czytał potem kilkanaście razy bajkę, bo w ogóle nie przypominała tego filmu.
10.
Starch o naszą przyszłość w Szwecji, to jednak tu jest nasza nowa ojczyzna. Nowa definicja nostalgii to: “wracasz do Ojczyzny na chwilę by upewnić się , że wyjazd jednak nie był błędem.”
Obawiamy się, że media tutejsze nie mówią nam prawdy, bo coraz bardziej przypominają te, które pamiętamy z okresu jedynej słusznej partii. Nawet Jonas Gardell został surowo zganiony przez media za następujący dowcip na twitterze: Jak to jest właściwie z tymi kobietami w namiotach? A może islam to ruch skautingowy?
Obawiamy sie bywać w imigranckich dzielnicach właściwie nie wiadomo czemu bo przecież młodzież wyraża tam często troskliwość: Har du problem eller?
Nowa wersja hymnu unii europejskiej Ody do radości – wersja zdezorientowanych imigrantów w Szwecji.
11.
– Ja mimo wszystko widzę jednak przed sobą świetlaną przyszłość.
– Hm, może znicze?
Na pocieszenie Always look on the bright side of life, czyli Życie swoje dobre strony ma (tekst polski B. Gawrońska)
12.
Na pocieszenie na zakończenie W. Szymborska:
Nie ma takiego życia, które by choć przez chwilę
Nie było nieśmiertelne.
Śmierć zawsze o tę chwilę przybywa spóźniona.
Na próżno szarpie klamkę niewidzialnych drzwi.
Kto ile zdążył, tego mu cofnąć nie może.
Poetka ta napisała też: niektórzy czyli nie wszyscy lubią poezje. Podobnie niektórzy czyli nie wszyscy lubią kabaret BSB, bo niektórzy czyli nie wszyscy mają dobry gust.
Ale na koniec skoro beznadziejny każdemu widzowi dajemy prawo: może bić artystów, albo bić brawo. Nie pobito nas, więc była jeszcze Maniana która odeszła do Mariana, a ten liczy dolary, a ona liczy na to że on jest stary. Oj może się przeliczyć.
Kabaret nabiera doświadczenia z wiekiem. Miejmy nadzieję, że nie będzie to wieko od trumny.
W dwie godziny, czyli mgnienie oka, przetoczyła się nasza 10 letnia historia. Motto przedstawienia to:
Dobre zdjęcie potrafi ujawnić ukrywane uczucia: Hania z wyrzutem patrzy na mnie gdy zamiast niej to ja tańczę z Danusią.
W niedzielę 27 stycznia był nasz występ w Galerii Wzgórze. Franek Kukioła i jego galeria to absolutny fenomen! Franek jest fantastycznie elegancki, kulturalny, ciepły, życzliwy i bezinteresowny. Galeria ma klimat sprzyjający bohemie i oddawaniu się sztuce: wszędzie obrazy, starocie, stare sklepienia. Czułyśmy się tam jak ryby w wodzie. Publiczność też dopisała, bo śmiała się we właściwych miejscach, a śmiała się głośno i zaraźliwie.
A potem było nagranie w studio nagrań kochanego Dawida – miał świętą cierpliwość do naszego braku obycia studyjnego. Teraz już je zdobyłyśmy. 
Ach co to był za wieczór! Tym razem kabaret nie tylko szalał, ale puszczał też lekki smrodek pedagogiczny w postaci quizu. Ale była walka! “Hallo! Verdi czy Puccini?! Kto wie?” Z czterech konkurujących grup najlepiej wypadły Organy. Cymbały, Fujary i Klarnety bardzo się starały, ale przegrały, choć niewielką ilością punktów. Aż cud, że Sędziemu udało się zapanować nad rozentuzjazmowanym tłumem. Na pociechę po przedstawieniu i polonezie wszyscy zajadali się najprawdziwszym kawior z bieługi dostarczonym nam z prosto z Petersburga. 
Były luksusowe damy, jak np Ewa w odjazdowej kreacji. 
No i byłyśmy my. Jak zwykle wspaniałe, dowcipne, życzliwe, śpiewające i tańczące. 
Największe wrażenie na publiczności zrobił dramat antyczny do menueta Boccheriniego p.t. Żona wkurzona: z prologiem, exodosem, 3 epejsodionami, oraz cierpko komentującym wydarzenia chórem z koryfeuszem, np Ona już nie marzy, żeby jej coś obnażył. 
Żal tych którzy nie dostali biletów. Ale, prosimy nie rozpaczać! 
Najwyższy czas zaplanować obchody. Ja załatwiłam już DJ
Definicje
Kabaret też dopisał, szczególnie fetowano prawykonanie Ody do radośći, czyli hymnu UE w wersji zdezorientowanych imigrantów w Szwecji (tekst do sprawdzenia w kategorii Piosenki). Marysia na zdjęciu po prawej stronie. 
A tu inny hit – pokazujemy jak pierwszego dnia po ślubie od razu go w łeb. Hania lepsza od Banaszak!
I oczywiście faworyt publiczności Maniana 
Na próbach też bywa wesoło! Tu ćwiczymy chórek a la Dana dla Danusi która się boi sama spać
