Biuro Spraw Beznadziejnych

George Berkely: Esse est percipi

… but Hoffman does not believe that there is nothing out there, only that we are not capable to get it.

Galileo Gallilei said: “I think that tastes, odours, colours, and so on … reside in consciousness. Hence if the living creature were removed, all these qualities would be wiped out and annihilated.”. But he granted that a tomato which causes these experiences still exists as a body, shape and position. For these properties we see reality as it is. Hoffman encouraged by modern physics goes further: space-time belongs also to our perception. So the body, shape and position of a tomato is what we perceive, not what is. The consequence of this is that the tomato, as we know it, disappears when we do not perceive it!!! I see only my construction of reality, but there is reality out there: there are things that exist when no one sees them. For example: a molecule of C8H8O3 is real, but to us only as the smell and taste of vanilla, the latter requires a perceiver.

This reasoning pushed further gives at hand: given that we perceive our own physical body in the same way as a tomato, then it also disappears without our consciousness! Hence the physical body, including the brain, is secondary, not the origin of consciousness but rather a tool that consciousness uses to navigate and interact with the world. If you will uphold that your conscious experiences are physical, then tell me what is the mass of dizziness? The velocity of headache? The position of the wonder why she won’t call?

Neuroscientists have been searching for consciousness in the brain for several ages now with zero results, so Hoffman got tired. He proposes that consciousness is fundamental and not reducible to physical processes. Hoffman’s theory is stronger than Plato’s shadows of real things. There is no semblance between shadows and reality, e.g. the vanilla flavour and C8H8O3. We are immersed in our headset of time-space not in reality.

Steven Pinker: we humans have “some reliable notions about the distribution of middle sized objects around us.”

Our perception is limited. William Molyneux asked a question: if a man born blind can feel the differences between shapes such as spheres and cubes, could he, if given the ability to see, distinguish those objects by sight alone, in reference to the tactile schemata he already possessed?” The answer proved to be negative. For instance, a woman who gained sight at the age of 12 when she underwent surgery for dense bilateral congenital cataracts, could recognise family members by sight six months after surgery, but took up to a year to recognise most household objects purely by sight.

We benefit evolutionarily when only so much reality is revealed to us as allows us to survive and reproduce. It’s kind of like a computer screen with icons. We could never use a computer if we had to deal with electrical signals. We must have interface. The question is whether what we see is what we need to perceive for our survival (fitness) or whether it is the real reality we perceive.

But must fitness exclude truth?

Why do we see milky way, what value in fitness does it have to us? Hoffman answers: we misjudge distances to distant objects because they have low fitness payoff. What about mimicry: why nonpoisonous snakes evolve colouring to match poisonous snakes, if there is not objective reality to mimic?

Our limitations do not completely obscure reality. In real world it is crucial to make decisions in a timely manner. The upshot of this is that approximations which amount to falsehoods can be useful. However, this does not amount to a fundamental conflict between truth and fitness.
For example, we see just a part of the colour spectrum, but not infrared or ultraviolet. And surely our perception of light, colour and sound are just one mapping. But that does not mean they are completely orthogonal or uncorrelated with reality. Reality still shines through this filter. Scientific analysis, and measuring devices are not products of natural selection and evolution, so they do not have survival-oriented biases built into them. And mathematics and logic, equally are not evolutionary products, but axiomatic.

Fitness Beats Truth (FBT) is self refuting: if we cannot know anything about a world external to conscious minds, then how can Hoffman have found out that fact about just such a world? If perception of an external world is non-veridical, then so is any Hoffman theory built on it!

FBT relies on darwinism, which relies on evolution which proceeds in time. So either there is time or there is no evolution.

How can humans land spacecraft on the moon? By predicting what is in reality from theories, not by immediate perception. Does it further our fitness? Produce more offspring? The opposite is actually true: statistics show that the more we are learned the less children we produce.

Do you know you’re not in a dream?

Have you ever fallen from a great height in a dream? I have, many times. It did not kill me.

No moon?

It has been shown experimentally that time-space is doomed as the basis of physics. Time-space is just our idea of ​​the perceivable world. It does not apply beyond  10^-33 m, which is not unimaginably small: a quark is 10^-18 m.

Spooky action at a distance was demonstrated already in 1962.  Two electrons in the same quantum state (entangled), were thrown at a distance of 1280 m and measured along a randomly chosen axis at exactly the same moment, in order to rule out information transfer (which cannot happen at a speed higher than the speed of light). Later in 1998 Anton Zeilinger et al. (Nobel Prize in 2022) demonstrated quantum teleportation at a distance of 144 km between two Canary Islands, which is an instant transfer of quantum state through entanglement.

Kochen-Specker showed that neither position nor spin has any value that is independent of how it is measured. … or, measured at all! It was demonstrated in the double slit experiment. When particles are beamed through a single slit in a wall they produce a line pattern on the next wall as expected. 

What is the result when particles are beamed through a double slit? Two lines? Well it depends. Without any observers the pattern is that of a wave. 

What happens when we put up a camera to peep on the particles when they go through the slits? Same as above?

Well, not really:

What if we do not remove the camera but just unplug it?  Will particles notice this?

Yea, they do. So, after all, the moon is only there when we look?

It is only through mathematics that we can peep into the true real world, not the perceived one. Beckenstein and Hawking calculated the so-called holographic principle. Which do you think can code more information: a surface of a ball or the entire ball?

The surface. Surprised? Me too. But the principle shows that the fabric of spacetime as a 3D hologram is “projected” by 2D webs. Leonard Susskind ousts all our delusions: “The three-dimensional world of ordinary experience – the universe filled with galaxies, stars, planets, houses, boulders, and people – is a hologram, an image of reality coded on a distant two-dimensional surface.”

Hoffman’s Interface Theory of Perception postulates that space-time is our computer screen, that it does not exist without us – the viewer. 

Donald Hoffman “The Case Against Reality“

In sciences the Occam’s razor (not to be confused with Achmed’s razor) has been applied to eliminate research not following the belief that everything is essentially physical, also minds.

But now, the world of theoretical physics is boiling. Quantum mechanics cannot be formulated without taking an “observer” into account. Entanglement of matter has been experimentally proven: there actually is what Einstein called “a spooky action at a distance”!

Biosciences have a difficult time too. Despite abundance of research “no one has produced any plausible explanation on how the experience of redness or red could arise from the actions of the brain” (Crick and Koch, 2003). Not to mention the fantastic feeling of smooth velvet, or taste of chocolate! Recent research points towards our mind being elsewhere than in the brain. Patiens with transplanted hearts get the memories and preferences of their donors!

Enters Donald! Ta-dah!

If we are not able to move forward in sciences assuming the physical world, let us take the other assumption: it is the conscious world that is real. After all, it is what we experience daily. We do not have access to the physical world other than through our mind so let us try to derive it from the mind, i.e. consciousness. No additional assumptions are taken by Donald, unlike e.g. Platon who believes that physical world is somehow similar to what we perceive with our senses (shadows on the wall).  

No shadows – just a computer desktop

Our experience of reality is like a desktop of a computer. The truth is irrelevant:  electric impulses which lie behind the file I am saving as an icon would only be a distraction. So is it with the “real world”. Human task in evolution has been to survive and to have kids. Our senses evolved to cope with information that makes us fit to the task: as much as that and as little as that. 

Fitness Beats Truth FBT

Hoffman shows not only anecdotal evidence for his theorem Fitness Beats Truth. He has also proved it mathematically and made simulations which confirm FTB. His research team creates “conscious agents” which decide and take actions. If they have access to “truth”, i.e. knowledge of all possible states, they loose to those conscious agents which only access the states with better payoffs – i.e. increase their chance of survival. No wonder the latter survive, not the former. We not only need no knowledge of the real world, it is an obstacle in our actions. 

Is there a moon when I do not look at it?

Wolfgang Pauli, a genius that Einstein hoped would carry on as his successor, expressed his disdain for those not getting the gist of quantum physics: “One should no more rack one’s brain about the problem of whether something one cannot know anything about exists all the same, than about the ancient question of how many angels are able to sit on the point of a needle. But it seems to me that Einstein’s questions are ultimately always of this kind.”

To be continued …

Nasz zlot szczot pod hasłem J…ć Biedę rozpoczął się od toastów.
Bogactwo jest bez znaczenia kiedy brakuje rzeczy nic nie ważących, takich jak miłość: nic nie waży a jest taka ważka. Toast za miłość: aby pozostała pod ochroną przed metodą naukową.
Wzniosłyśmy też toast za to aby faceci nie oferowali nam rzeczy niezbędnych do życia takich jak woda, tylko diamenty.
Toasty za obchodzące urodziny Wodniki: niech się starzeją, ale tego po sobie nie pokazują.

Program był napięty, ale sprostałyśmy. Najpierw posiliłyśmy się bowiem obficie. Szczególnie chlebem ze smalcem produkcji Renatki.

Nareszcie przeszłyśmy do części oficjalnej. Odśpiewany został hymn wraz z wstępem.

Wstęp: Jak fałsz w kocie, wierność w psie, tak piękno w koniu i kobiecie. Więc pijmy zdrowie konia!

Zwrotki indywidualne zostały wykonane, prawie wszystkie szczoty fałszowały, z wyjątkiem Lidki i Krysi B.

Nowe członkinie po odśpiewaniu swoich zwrotek zostały pasowane za pomocą szczoty. Oto zwrotki.

Ada – Beznadziejna Joginka
Narzędzia do tortur u mnie sobie wiszą,
lecz torturowani dziwne, nic nie krzyczą

Beata – Beznadziejna Nauczycielka
Muszę stawiać czoła młodzieży zaczepnej
Jak mnie nagabują – wszystko wiem najlepiej.

Grazyna L H – Beznadziejna Biurokratka
Gdzie dokąd i jakie potrzebne podanie
dobrze wiem i mogę machnąć na kolanie
Nie będzie mi żaden chłop mówić co robić
w razie czego mogę sińcem go ozdobić

Kasia – Beznadziejna Inżynier
Biorę was w ramiona chociaż nie są duże
mistrzynią empatii jestem w polskim chórze

Patrycja – Beznadziejna Samosia
Przez świat niezależnie tak sobie dryfuję
kto by chciał przeszkadzać tego olewuję.

Lidka – Beznadziejna Mecenas
W palestrze krakowskiej idzie za mną sława
że z małą “piranią” wygrać trudna sprawa.

Następny punkt programu to losowanie numeru do rewii i pobranie kart do głosowania. Po tym otwarte zostało forum na porady kobiece i kwestie filozoficzne. Babydoll Krysia K przygotowała aż 9 istotnych kwestii, ale nie zostały one podjęte gdzyż poziom decybeli rósł wprost proporcjonalnie do znikających napojów wyskokowych i trudno było rozróżnić poszczególne wkłady w dyskusję.

Zacytuję tylko kilka porad które pojawiły się na forum.
Myjmy się Ludwikiem – jest bezwzględny dla tłuszczu.
Nie pozwól nikomu zrujnować twojego dnia! To twój dzień – zrujnuj go sama.

Nareszcie przyszła pora aby w rewii przedstawiła się nasza beznadziejna sfora.
Były bogate stroje oraz stroje przedstawiające bogatych. W konkurencji pierwszej na pewno wyróżniła się Basia – Beznadziejna Bajkopisarka. Była w stroju damy z XIX wieku.

Pozostałe damy były odjazdowe: brylanty i złoto.

Jeśli chodzi o udawanie bogatych to wyróżnili się szczególnie: szejk Marta z tygrysem i prawie hurysą Lidką w burce

oraz Donald Trump. Niestety nagroda główna była tylko jedna i przypadła w tajnym głosowaniu Dominice czyli Donaldowi. Nagroda: torba ze skóry strusia. Na pocieszenie: strusia mózg jest wielkości jego oka.

Nastąpiło po tym ogólne szaleństwo w tańcu połączone z zacieraniem śladów imprezy. W tej dziedzinie jak zwykle przodowała Basia A, tym razem w szrankach z Adą.

Jutro otworzą się podwoje
Biura na Zboczu Łucznika
na bogate stroje.
Szykuje się impreza dzika.
Czy będą diory, gucci, armani?
Czy beznadziejny houte couture nas omami?
Perły, brylanty, złoto (nie jakiś złom tani),
ślicznie nas ozdobią: na trzeźwo a nawet na bani.
Kusząca dla zwycięzcy nagroda
wigoru do walki w konkursie doda.

I:st prize: bag by Romana Correale, Italy

Oto jak ważne jest jaką kreację założymy na wieczór 27 stycznia 2024

Warta grzechu? Tego nie wiem.

Wszak te opcje mnie są obce.

Lecz, że warta mój serdeńko? 

Tutaj wcalem nie jest w kropce.

Zuch dziewczyna: samodzielna i zaradna, 

chyża w dziele, jej głos niczym z nieba trele,

lubo znają wielbiciele.

Dalej żwawo! Niech kto żyje 

Martę ściska – łaps za szyję!

Niechaj Marta długo żyje

pijąc z nami małmazyje!

Elzbieta Fredro

Widzę tu pewien błąd logiczny. Zmiana władzy w Polsce nastąpiła w wyniku demokratycznych wyborów. To znaczy, że musiała być demokracja, nieprawdaż? Aktualna władza twierdzi, że przywraca demokrację. Dla mnie wygląda to na arogancki odwet za arogancję poprzedniej ekipy, na podobnej zasadzie jak walka o pokój w komunizmie: ma być tak zawzięta żeby kamień na kamieniu nie pozostał. Tak może się stać jeśli sędziowie się nie opamiętają i będą służyć politykom jako taran.

Benjamin Franklin: Democracy is two wolves and a lamb voting on what to have for lunch. Liberty is a well armed lamb contesting the vote.

Prezydent Franklin nie głosił anarchii, tylko ograniczenie władzy państwa: zamiast demokracji – republika. Duch konstytucji amerykańskiej to minimalne ograniczane wolności indywidualnej przez władzę państwową. Jej twórcy rozumieli, że im więcej państwowej władzy tym mniej obywatelskiej. Innym bardzo ważnym założeniem jest akceptacja różnorodności każdego z nas, co oznacza brak dążenia do absolutnej równości (typowe dla europejskich demokracji). Wolni ludzie nie są równi a równi ludzie nie są wolni.

Naturalne, niezbywalne prawa człowieka uznane w Deklaracji Niepodległości pochodzą z wyższego źródła niż zwykły człowiek. Odniesienie do tego pojawia się pięć razy w Deklaracji. Jeśli nie ma Boga, nie mogą pochodzić od Niego żadne niezbywalne prawa i pozostaje nam człowiek jako Bóg. Kiedyś sędziowie starali się odkryć te prawa zamiast je arbitralnie stanowić. Czuję, że przez to błądzimy. Niestety dzieje się to również w republice założonej przez Benjamina Franklina.

“What I care about is the reality of goodness, not the perception of it. And what I see all over the place is people who care about looking good while doing evil.” — Elon Musk

Jakiś taki “męcący” ten film. Tak jakby stworzony wg schematu jak trzeba zrobić film historyczny. Wierny chronologii, wielkie bitwy z realizmem szczegółów, miłosne tarapaty bohatera, uzależnienie od kobiet jego życia – matki i kochanki. Dosyć przewidywalny, szczególnie, że znana jest historia tego gościa. Widać jednak wyraźnie rękę angielską w tym filmie. “Napoleon może i był geniuszem wojskowym, ale tak naprawdę nigdy nie wyszedł z niego cham z Korsyki.” A to, że Napoleon stworzył podwaliny prawodawstwa europejskiego jest zupełnie pominięte. Anglicy nie zaadoptowali kodeksu napoleońskiego i mają nadal swój common law. Kodeks wprowadził równość wobec prawa i gwarancje prywatnej własności nie tylko w Europie. W Luizjanie nadal obowiązuje prawo bazowane na Kodeksie Napoleońskim, w odróżnieniu od innych stanów amerykańskich. 

Napoleon nie był nieokrzesanym chamem. Goethe tak się nim zachwycił po jednej rozmowie, że nie pozwolił nigdy powiedzieć o nim złego słowa. Elity europejskie pisały historię człowieka, który je niszczył, więc nie robiły tego przychylnie. Niszczył elity nie dlatego, że ich nie lubił tylko dlatego, że były po prostu kiepskie, a ich przywileje niekoniecznie zasłużone. (Podobnie jak współczesne elity rozprawiają się z Donaldem Trumpem, bo ośmielił się im zagrozić. Otrzymujemy medialnie jednoznaczny przekaz jego osobowości: narcyz, cham, z ubogim słownictwem, a teraz jeszcze przestępca.)

Realizm filmu jest powalający. Rzeź wszechobecna. Głowy lecą na szafocie, konie i ludzie są rozszarpywani śrutem i kulami armatnimi, dźgani bagnetami. Konie robią wolty w powietrzu i w wodzie. Czy one to mogły przeżyć? Patrząc jak żołnierze ścierają się w boju trudno pojąć, że mogli dobrowolnie stawić się jako mięso na rzeź. Współcześnie nie udałoby się zebrać więcej niż może ligi kryminalistów Wagnera do takich zadań, a i to wątpliwe. Oni przecież strzelają zazwyczaj z bezpiecznej odległości.

Jak zrozumieć psychikę tych 600 000 ludzi, którzy podążyli jako armia napoleońska do Moskwy? Chyba im groził głód i powolna śmierć w domu i dlatego wybrali wojenną ruską ruletkę. Ostatecznie mogli na tym dobrze zarobić, jeśli przeżyli. Byli też tacy jak polscy bohaterowie, którzy sądzili, że w ten sposób odzyskają niepodległą Polskę. Napoleon im obiecywał, bo to sprzyjało jego celom. Miał jednak typowe podejście polityka do sprawy polskiej: nikt wam tyle nie da ile ja wam obiecam.

W filmie jest pewna nieścisłość: mówi się o połączonych siłach występujących z Napoleonem przeciw Cesarstwu Rosji: Austrii, Prus, Polski. Polski wtedy nie było, było jedynie Księstwo Warszawskie.

I jeszcze jeden fakt. Według osobistego lekarza cesarza, Francesca Antommarchiego, który był obecny przy oględzinach zwłok Napoleona po jego śmierci w roku 1821, penis Bonapartego w stanie spoczynku mierzył 3,8 centymetra, podczas gdy średnia wynosiła między 7,5 a 10 centymetrów. No ale stan spoczynku nie jest decydujący dla tego organu.

Psychopata wg Jordana Petersona to “predatory parasite” czyli drapieżny pasożyt.

Bardzo pasuje mi ta definicja do większości naszych braci muzułmańskich w Szwecji: nie dość że pasożytują na naszych podatkach to jeszcze podpalają, strzelają, torturują tubylców. 

Ciekawe jak długo będziemy tą bitą żoną, kiedy wreszcie się zbuntujemy?

Sądziłam że spowodują to ich wybuchy euforii z zarżnięcia żydów 7 października. Nic z tych rzeczy. Media ubolewają nad okrucieństwem … Izraela.

Kto jest prezydentem Szwajcarii? Prostym powodem, dla którego tego nie wiemy jest to, że polityk szwajcarski nie ma wielkiej władzy. W Szwajcarii być politykiem to ciężki chleb, bo jest się sługą obywateli. Prezydent jest wybierany na rok spośród członków 7-osobowej Rady Związkowej – tak ich rząd liczy 7 osób. W Polsce rząd to 103 ministrów i wiceministrów.

Czy rozrost politykierstwa i partyjniactwa w Polsce jest dyskutowany jako problem systemowy? Czy mamy dyskurs społeczny czy raczej obrzucanie się zarzutami polityków i dziennikarzy? A dlaczego my się tak dajemy podjudzać? Dlaczego podchodzimy podejrzliwie do bliźniego, dlaczego zakładamy że chce źle? Co to za hasła: ***** *** czy “półniemiec Tusk”?

Dobrych ludzi jest więcej i mocno wierzę w to, że ten świat nie zginie dzięki nim. Ale muszą potrafić ze sobą rozmawiać i słuchać się wzajemnie. I szanować: cebulok ma takie samo prawo jak profesor fizyki kwantowej w demokracji.

Od wielu lat sama wyszukuję informacje, nie poddaję się zalewowi propagandy telewizyjnej i partyjnej. Zamiast słuchać wrażych sprawozdań o politykach sprawdzam ich programy. Jestem za reformą na jednomandatowe okręgi wyborcze, bo zmniejszyłoby to trochę władzę partyjną a zwiększyło odpowiedzialność przed wyborcami. Ale przecież Kukiz “to kretyn i idzie na pasku PIS”. Podobnie jest w Szwecji. Jedynie SD “såg det komma” i ma sensowny program zaradzeniu sytuacji, no ale “to przecież naziści”! Tekst Ody do Szwecji napisałam ponad dekadę temu. Wtedy uważano ten tekst za “osmaklig”, bo taki był przekaz telewizyjny – teraz jest proroczy.

Wg psychologa społecznego Jonathana Heidta polaryzacja jest sprytnie sterowana przez media, szczególnie te społecznościowe. Najlepiej się sprzedają hasła “X masakruje lewaka” “Y przywalił pisiurowi”. Okazało się ze FB, Instagram promują antagonizujące komentarze, również te pochodzące od botów. Dlaczego? Więcej ludzi się wtedy angażuje. Nie dajmy się! Nie kibicujmy politykom ani aktywiszczom. Kibicujmy decyzjom a nie tym, którzy je podejmują. Obojętne z jakiej są partii.

Godne polecenia pedagogiczne filmiki na youtube z różnorodnych dziedzin wiedzy.

https://www.youtube.com/@AfterSkool/videos

Koniec października 2022. Wylądowaliśmy Dreamlinerem na lotnisku wojskowym o bardzo krótkim pasie startowym na Nosabe -to malutka wysepka przy Madagaskarze. Po ściskaniu się z lemurami lecimy awionetką 10-osobową na Madagaskar. Na odprawie security okazuje się, że wody nie można brać, ale wódę owszem – przepuszczona zostaje whiskey i żołądkowa. Nasza pilotka przekonała strażników, że jesteśmy wycieczką uzależnionych i musimy wypić w drodze.

Bujamy w oblokach ok. godziny i ladujemy na lotnisku miasta Mahajong, ok. wielkości Goteborga. Wyobrażenie co to miasto trzeba tu zmodyfikować. Jest to wiele chat krytych najpopularniejszym tu materiałem budowlanym, czyli blachą falistą. W centrum jest trochę murowanych budynków max 2-3 piętrowych. To siedziby władz i szkół. Miast w naszym rozumieniu właściwie nie ma. Podobnie jest niestety z szosami. W okolicy miast trafia się asfalt, ale z takimi dziurami ze jeździ się slalomem.  Poza tym drogi to przetarte szersze ścieżki w kolorze rdzawego pyłu. Gleba tutejsza to nieurodzajny lateryt o dużej zawartości żelaza. Zarastają go trawy i kopce termitów. Ziemia tak twarda, że uprawia się ją kilofem. Trawy są wypalane żeby rosły żyźniejsze, bo tym żywi się bydło tutejsze czyli zebu. Zebu jest na mięso, skórę, rogi. Mleka daje mało, ale jest jedynym tu pociągowym zwierzęciem oprócz człowieka, który ciągnie ryksze, konia ani osła tu nie ma. Na zebu można zawsze liczyć, nawet gdy samochód nawali. 

Bieda tu piszczy i kwiczy. Wszystko chude: ludzie, zebu, kury a nawet lemury. Szczególnie ten lemur więziony na sznurku przy „muzeum” Madagaskaru. Muzeum to pokój ok 30m2 z eksponatami typu stara lodówka przydenta, gablota z czapkami prezydenta. Szok dla każdego z nas. Monia od razu po przybyciu tam szepnęła mi: musze go uwolnić. I uwolnila: Elvis, nasz wspaniały kierowca jeepa, odciął po prostu sznurek. Wszyscy zrugali własciciela sznurka i zagrozili że napiszą w tej sprawie do prezydenta.

W powrotnej drodze piloci awionetki wertują mapy jakby nie umieli trafić, jednak im się udaje. 

Po powrocie nocleg w hotelu Mrówka. Standard 0 gwiazdki. Woda w klozecie huczy jak Niagara, deska sedesowa jedzie ze mna ślizgiem, zasłonka odpada razem z karniszem,  itd. Na szczęście tylko jedna noc w Mrówce, dalej już tylko luksusy w Adaman resort all inclusive. Tu jest bosko. Dzisiaj urodziny Moni, której nie da się nie lubić. Walczy dzielnie ze swoją nadwagą i dla każdego ma życzliwe słowo. Monia dostała na urodziny zeszyt w którym wpisaliśmy życzenia i Limeryki dla Moniki. Wzruszyła się do łez. 

Nasz bohater Elon Musk niestety wypowiada się ostatnio na temat czegoś czego nie jest w stanie pojąć. Rosja ma długą tradycję okupowania pod pozorem wyzwalania. Prawie jedna trzecia terytorium Polski została wcielona do Związku Radzieckiego po wojnie. Putin uważa że Rosjanom dzieje się krzywda bo zostali wcieleni do Ukrainy, a Elon kupuje tę narrację. Niech Putin przyjmie na tereny rosyjskie tych Rosjan, którzy chcą opuścić Ukrainę. Polakom wcielonym siłą do Związku Sowieckiego takiego wyboru nie dano.

The concept of multiculturalism seemed fishy to me from the very beginning. Multiculturalism, not multi-ethnicity – the latter can be experienced almost everywhere nowadays.

Being a linguist, I am aware of the fact that influences are imported from one language to another. But, there must be a language to import influences to. Language is like a game. When you play bridge, chess, football you do not change the rules while playing. A word like “see” cannot be interpreted as German when you play the English game. And a culture, just like a language, evolves, which presupposes that there is something there to evolve in the first place. Well willing multiculturalists are not aware of the logical fallacy in statements like:

“Chinese, Japanese, Ukrainians, Poles you name it, were all considered undesirable in their day. Yet they were absorbed, and many of the cultural elements they brought with them enriched, rather than diluted ours.”

This “ours” is exactly the “American game”. It can be enriched or diluted because it is there in the first place. USA is not a multiculture of Chinese, Japanese, Ukrainian, Polish, and American cultures. Instead it is an American culture, which, when acquired by people from other cultures, can become modified by these people over time.

The existence of American culture is normally not denied, and immigrants aspire to become American. It is radically different in Sweden. Some neoliberals here say that there is no such thing as Swedish culture. Newcomers have a legally granted right to cherish their own language and culture. They are not obliged to learn Swedish, they get an interpreter free of charge whenever they need, their children get classes of their mother tongue at Swedish schools. Swedes are taught that nationalism is for nazis, and one should not get any pride in being Swedish. Hence, no incentive to aspire to be Swedish – nothing to aspire to!

Being Polish immigrant in Sweden I am painfully aware how hard it is to become genuinely acquainted with one culture only, not to mention many cultures. After more than 30 years in Sweden I am still hesitant about some cultural codes here. The doctrine of multiculturalism absolves immigrants from the effort to acquire the new language and culture. And what kind of democracy can they build when they cannot truly participate in the communication of the nation they live in?

Multiculturalist are actually ignorant about other cultures. They take it for granted that all cultures are simply like their own. A former Minister of Environment Åsa Romson once said that for an immigrant to become Swedish it is enough to be on a Swedish public transportation. If multiculturalists did not flee immigrant ghettos they could get a chance to learn some of the “multicultures” there.

Theresa May pointed out this problem: “If you are citizen of the world then you are citizen of nowhere”. If you are a multiculturalist you do not contribute to any culture, language or democracy, because there is no multiculture.

Unless you are very rich and your goal is globalisation …

… and the Tower of Babel:

Here is my “tricultural” song. In order to understand it you need to know English, Polish and Swedish.

Szwecjo ależ my cię love you, du som zawsze taka safe. Great utmaning czeka nas tu. Vem zostanie? Bara brave.

Danusia
Ach wy męcizny jak was kocham! Kto w łóżku dobry – z dala poznam.
Może i poznam lecz co z tego Gdy los mi nie chce przysłać Jego!
Józio i Stasio, dwóch Januszów, Mietek i Włodek. Masę plusów
każdemu mogę z nich przydzielić ale innego chce w pościeli

Niemiło, niebłogo, aż przyznać się wstyd, że jej nie pasuje nikt nikt, no nikt

Elunia
Pozory mylą proszę sali – nie jestem zimna jak ze stali.
Facetów jak Danusia kocham! Ale jak kretyn to wynocha.
To nie jest przecież wina kobiet, ja w tym sposobie nic nie zrobię,
że ewolucja babom każe gonić za chłopem ze swych marzeń.

Niemiło, niebłogo, aż przyznać się wstyd, że jej nie pasuje nikt nikt, no nikt

Martusia
Pozory mylą proszę sali – bez chłopa świat mi się zawali!
Bywa, że wchodzę z chłopem w sparcie, cieszę się ostrym kontrnatarciem.
Potem przyjemnie jest się godzić. Musi mi przecież wynagrodzić,
że tyle nerwów mi pożera i że się psuje atmosfera.

Ach miło Ach błogo to wcale nie wstyd, że jej ktoś pasuje, nie nikt nie nikt

Hania
Pozory mylą proszę sali – mnie to się wcale nie chce walić.
Ja chcę pogadać z kimś roztropnie. Niech swym umysłem mnie rozkochnie.
Niech może wiersz jakiś napisze, sentencją mądrą przerwie ciszę.
Taki mi imponować będzie. Taki to mnie się nie pozbędzie!

Ach miło Ach błogo Haniu to nie wstyd, że ktoś ci pasuje, nie nikt, nie nikt
Ach miło Ach błogo to wcale nie wstyd gdy ktoś nam pasuje, nie nikt, nie nikt

Lepiej być nie mogło. Oprócz urody pań, Pan Bóg dał nam też w ten dzień wymarzoną pogodę. Stroje były ekstremalnie meksykańskie, podobnie muzyka, ale don Alejandro wstrzelił się w serca wszystkich pań choć nie wydał ani strzału.

Don Pedro też niekiepski, niektórzy nie zorientowali się kto się w niego wcielił.

Po zdjęciu w starej historycznej wannie dalej tańce hulanki swawola, hop, hop, hejże, hola.