Biuro Spraw Beznadziejnych

Dzisiaj mija 30 lat od wybuchu w Czernobylu.
Mieszkaliśmy wtedy w Libertowie w nowo wybudowanej willi, pięknej jak marzenie architekta. Planowaliśmy nasze życie właśnie tam na wzgórzu z którego mieliśmy widok na całe miasto. Mimo, że w Szwecji mieszkała moja matka i brat z rodziną. Wszystko to zmieniło się w ciągu kilku dni po wybuchu. Władza zaprzeczała, media trąbiły, że nie ma żadnego zagrożenia, że to panika dawać dzieciom jod, itp. Doszliśmy wtedy do wniosku, że nie da się zapewnić sensownej przyszłości dzieciom w kraju którego władza jest gotowa na uduszenie własnego społeczeństwa, byle tylko utrzymać się przy władzy.

Gdybym była w tym wieku teraz, podjęłabym taką samą decyzję – wyjechałabym ze Szwecji. Mam deja vu patrząc na tutejszą władzę i media.

To jest wieża telefoniczna w Sztokholmie pod koniec XIX wieku, spłonęła w 1952 roku. Wyobrażam sobie fale które teraz zastępują te kable. Wziąwszy pod uwagę ilość połączeń telefonicznych wtedy i teraz to gdybyśmy widzieli te fale to nie widzielibyśmy zupełnie nieba.

Oto procent ludzi w danym państwie, którzy na pytanie kogo nie chciałbyś mieć za sąsiada odpowiedzieli kogoś innej rasy. Sądzę, że należy dać szerszą interpretację rasie, niż biały, czarny, żółty, czerwony, po prostu obcy. To jest ankieta ONZ. Wiem, że nie można na takich ankietach polegać w 100%, ale załóżmy, że wskazują jakieś tendencje. Ciemno-niebieski to najmniej, do 5%, różowy to 20-30%.

A tu nasz kawałek świata

W Skandynawii, bez Finlandii, Wielkiej Brytanii i Andorrze, 95% parawie nikt nie ma problemu z obcymi sąsiadami.
Wielka Brytania będąc potęgą kolonijną składała się z obcych, przestrzegających jednak praw brytyjskich. Skandynawia do tej pory nie miała doświadczenia z obcymi, bo nikt do tego zimna nie chciał przybywać. Andorra żyje z obcych, ale ich nie przyjmuje na obywateli, więc też nie ma problemu. Ciekawa jest w tym towarzystwie Estonia.

Francja bije na głowę większość Europy, oprócz Albanii, Bułgarii, Mołdawii. Podobnie jak Brytania miała duży napływ ze swoich kolonii, tyle, że nie z całego świata jak Brytyjczycy, tylko przede wszystkim z północy Afryki, gdzie widać panuje taki sam kolor jak we Francji.

Ksenofobia dochodzi do głosu wtedy kiedy jest się b. pewnym siebie, lub kiedy własna tożsamość jest zagrożona.
W pierwszym przypadku można mieć podejście ładnie określane przez słowo: självgod. Jestem tak dobry, że nie mam potrzeby się interesować kulturami innych.
Ten drugi przypadek, to doświadczenie małych narodów w środku Europy (ale Estonia?)

Hallelujah? Niekoniecznie. Badaczka gender Valerie Hudson pisze o dysproporcji ilości mężczyzn przypadających na kobiety w Szwecji. W Chinach jest 117 facetów na 100 kobiet. W Szwecji, w związku z falą imigracji młodych mężczyzn, aktualna proporcja wśród młodzieży to 123 chłopców na 100 dziewcząt. Jest to ponoć poważne zagrożenie dla stabilności społeczeństwa.

Mosab Hassan Yousef jest w wieku mojego syna. Jest synem szejka, który założył Hamas. Widząc tortury i prześladowania własnego narodu palestyńskiego, już jako siedemnastolatek zdecydował się na współpracę z wywiadem izraelskim. Dzięki niemu udało się zapobiec szeregu zamachom. Chłopak ten twierdzi, że “the biggest terrorist is the god of quran”. Muzułmanie są w pazurach kleru, który w koranie znajduje to co mu jest potrzebne do panowania. Np sura 9 wzywa do walki zbrojnej przeciwko wrogom religii.

My w dyktaturze komunistycznej mieliśmy kler za sprzymierzeńca. Kto jest sprzymierzeńcem muzułmanów żyjących w dyktaturze kleru? Jak można tym ludziom pomóc?

Szwedzka telewizja zrobiła wywiad z chłopakiem urodzonym i wychowanym tutaj, synem muzułmanów pochodzących z Bliskiego Wschodu. On też jako siedemnastolatek doznał olśnienia, tyle że w drugą stronę: zrozumiał, że jego powołaniem jest śmierć męczennika islamskiego. Pojechał walczyć do Syrii w szeregach kalifatu islamskiego. Tam został ranny, wrócił do Goteborga, wyleczono mu tu jego rany, a teraz z ochotą jedzie z powrotem walczyć, czyli zabijać. Szwecja jest garnizonem kalifatu – dostarczyła już ok. żołnierzy.

Głowy państw maszerowały dumnie na pogrzebie ofiar. Państw które zawiodły swoich obywateli, nie spełniając najważniejszej funkcji – zapewnienia bezpieczeństwa swoim obywatelom. Zamiast tego państwo zapewnia nam szereg innych cennych funkcji. Np, nasi naukowcy badają jak gender wpływa na laktację, urzędnicy stanowią prawa o higienie pracy przy produkcji filmów pornograficznych, itd. Problem w tym, że zetną nam niedługo wszystkim głowy napełnione wiedzą o gender i nowych jedynie słusznych przepisach. Spodziewam się niestety jeszcze wielu marszów “feel good” naszych znamienitych głów państwowych.

Zastanawiam się dlaczego tak się dzieje i dochodzę do wniosku, że zaprowadził nas do tego relatywizm jaśnie nam panujący w tzw wolnym świecie. Skoro nie ma prawdy to nie ma o co walczyć. Mark Steyn zawsze mówi: It is not about them, it is about us.

Oprócz nacjonalistów partie polityczne w Szwecji zamykają oczy z nadzieją, że problem zniknie. A tu odwrotnie – problem tylko narasta.
Zamiast zająć się problemem znaleziono kozła ofiarnego – partię nacjonalistyczną. Dzięki temu partia ta rośnie w popularność – już ma prawie 18% elektoratu. Wróżę ok. 20% w nadzwyczajnych wyborach w marcu.

Ostatnio wicemarszałek Riksdag, członek tej partii udzielił wywiadu, w którym dyskutował rozróżnienie narodowości i państwowości. Media okrzyknęły go zgodnie parszywym nacjonalistą. Właściwie nie powiedział wiele więcej niż to, że są państwa wielonarodowe, np Szwajcaria, są też narody w wielu państwach, np kraje arabskie. Szwecja do tej pory była państwem jednonarodowościowym z uznanymi mniejszościami takimi jak Lapończycy, Żydzi. Teraz gołym okiem widać, że to się zmienia, bo współczesny świat staje się światem nomadów. Jakoś sobie trzeba z tym radzić i lepiej dyskutować otwarcie niż zamykać oczy.

Japoński bank narodowy drukuje jeny w ilości 3 razy większej niż amerykński FED, w proporcji do wielkości gospodarki. Za te świeże pieniążki kupuje obligacje Japonii i obecnie posiada ok 16% wszystkich obligacji. Efektem międzynarodowym jest ok. 30 procentowe osłabienie waluty japońskiej, co zbawiennie działa na ożywienie eksportu japońskiego. To tylko część pomocy jakiej Japonia może się spodziewać od swojego banku. Bank narodowy może po prostu umorzyć dług państwa – ostatecznie nie kosztowało to banku więcej niż administracja drukowania elektronicznej waluty. Wtedy budżet japoński odżyje, bo nagle spadnie z jego barek obsługa dużej części długu (tego wewnętrznego, nie zagranicznego).

Dlaczego spadek wartości jena nie przekłada się na inflację? Ciekawe tłumaczenie podaje bloger Richard Duncan.

“it definitely would have caused very high rates of inflation in the past, before Globalization. Now, Globalization is so deflationary by driving down wages in the developed economies that it is offsetting all the inflationary pressures caused by Quantitative Easing.”

średnia długość życia kobiety zaczęła się skracać a u mężczyzn się nadal wydłuża!

Zastanawiam się skąd bierze się parcie na ekran. Dlaczego, żeby być celebrytą wystarczy być znanym?
Jeszcze tak niedawno temu człowiek starał się w sobie znaleźć prawdę, głos Boga.

Samotność – cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi?
Gdzie człowiek, co z mej pieśni całą myśl wysłucha
Obejmie okiem wszystkie promienie jej ducha?
…
Ty Boże, ty naturo! dajcie posłuchanie.
Godna to was muzyka i godne śpiewanie.

Może to właśnie brak wiary w inny niż społecznie postrzegany wymiar powoduje, że tak bardzo liczy się ilość. Kiedyś można było doskonalić swój charakter bez potrzeby przywoływania tłumu na świadka. Ten najważniejszy doskonały osąd boski został teraz zastąpiony przez akceptację tłumu.

W szeroko zakrojonych badaniach wiedzy 15 latków, PISA, Polska jest na 14 miejscu, Szwecja na 38, Stany na 36. Brawo, młodzież się chce uczyć w Polsce. To napawa optymizmem, niezależnie od tego czy motywacją jest jak zwykle przekora: nie dać się zrobić w konia.

Gorliwym chrześcijanom w Polsce kojarzy się źle hałaśliwe Halloween. A kiedyś ich praprzodkowie porzucili podobną tradycję swoich ojców, Dziady, i poddali się indoktrynacji kościoła. Słowiańskie pogańskie Dziady (por. wieszcz Mickiewicz) zostały zaadoptowane przez kościół jako Zaduszki i przestały być podobne do Halloween. Najwyższy czas wrócić do korzeni i świętować Dziady jak kiedyś nasi pogańscy przodkowie. W Krakowie tradycja pogańska nadal przebija przez powagę święta kościelnego. Specjalnie z tej okazji pojawiają się kramy ze specjalnym jedzeniem dla duchów, np taki twardy “miodek” który z bloku odcina się toporkiem. A to są tzw kraboszki, czyli maski duchów, nadal w obiegu na Białorusi.

Dziady Mickiewicza to właśnie polskie Halloween, ludowy obrzęd Dziadów, któremu przewodniczy Guślarz. Zebrani wzywają kolejno dusze czyśćcowe chcąc ulżyć im w cierpieniu. Drzewiej obcowało się nie tylko ze świętymi ale i z duchami.

Snuję się po nocy przy pełni księżyca, bo ta nie pozwala mi odejść do Morfeusza. Mimo, że czuję się wyżęta rano to jednak znajduję pocieszenie w tym, że jestem częścią wszechświata, skoro kumuluję jego promieniowanie w moim ostatecznie niewielkim cielesnym odbiorniku. Odbieram lepiej niż anteny.

Nie śpię więc czytam różne doniesienia, różniste. Na przykład.

Zdarzyło się to w gminie Trollhättan w oddziale do integracji kulturowej. Szefowa wymagała od praktykanta by podawał rękę jej i innym żeńskim pracownikom. Praktykant uważał, że prawo do swobodnego wyznawania religii pozwala mu na odmówienie shake hands z kobietami. Podobny przypadek wydarzył się wcześniej, tym razem w pośrednictwie pracy. W obu przypadkach zgłoszono to do rozpatrzenia w sądzie. Jak sądzisz, co nakazał sąd?

W pierwszym przypadku doszło do polubownego rozwiązania: praktykant otrzymał 30000 kr odszkodowania. Decyzja ta bazuje na wyroku z wcześniejszego przypadku w pośrednictwie. Zasądzono mianowicie 60000 odszkodowania dla praktykanta. Jedyny prawnik protestujący przeciw takiemu stosowaniu prawa to Reinhold Fahlbeck. Do tej pory nic nie wskórał.

A ja nie zżymam się na wyroki sądowe. Żyjemy w społeczeństwie, które nie ma zaufania do swoich członków i tworzy stosy praw regulujących najdrobniejsze zachowania. Problem nie powstałby w ogóle gdyby pracodawca mógł sam decydować czy chce zatrudnić kogoś kto połowie ludzi w Szwecji odmawia podania ręki.

Życie balansuje na granicy śmierci. Słuchałam ostatnio wzruszającej opowieści młodego człowieka, który przeżył raka. Muzyka pomogła mu przeżyć, m.in. Håkan Hellström. To taki dziwny bard szwedzki – ma słaby głos, czasem fałszuje, ale śpiewa tak bardzo od serca, że wszystko mu się wybacza. To fragment tej piosenki zatytułowanej Trzeba kilka razy umrzeć aby żyć , o nastolatkach którzy pobrali się na lotnisku w drodze do Krakowa. Mnie przydarzyła się śmierć raz jak miałam 23 lata, a potem odczułam odejście Matki jak własną śmierć. Teraz przestaję czuć, że żyję, bo jest zbyt bezpiecznie. Wiem juz co znaczy nieznośna lekkość życia Milana Kundery.

Man måste dö några gånger innan man kan leva
dom var bara kids men gifte sig ändå på flygplatsen och flög till Krakow
och det var så mycket som var sorgligt med den trippen
för han älskade henne inte och hon märkte inget
badabapapa bapadapa

Po 40 latach od matury spotkaliśmy się w naszej klasie liceum nr V w Krakowie. Było wpaniale. Czyłam jakbym wczoraj rozstała się z tymi ludzmi, nie zmienili gestykulacji, artykulacji, charakteru. Teraz mnie dopadła deprecha: wtedy miałam życie przed sobą teraz mam za sobą. Cholera, to życie jest jak mrówka:

Tak mawiał B. Russel. Reakcja pewnej czeskiej Ziuty mnie najpierw obraziła a potem zasmuciła. Kiedy powiedziałam że jestem przeciw dużemu państwu Ziuta powiedziała że czegoś głupszego dawno nie słyszała. To bardzo wyszukany argument. Gorsze jest jednak to, że Ziuta natychmiast zadała pytanie kto będzie się opiekował tymi, którzy sami sobie nie mogą poradzić.

Niestety nie tylko “inteligentnej” Ziucie państwo kojarzy się z dobroczyńcą. Indoktrynacja państwowa udała się w Szwecji dużo lepiej niż w socjalistycznych państwach bloku sowieckiego. Od lat siedemdziesiątych obserwuje się pogorszanie niemal wszystkiego, najdokuczliwiej służby zdrowia, a jednocześnie państwo rośnie jak na drożdżach. Nie zwiększa się ilość usług państwa tylko ilość zarządzających nami. Ta tendencja pozostaje jakoś poza świadomością społeczną. Gotują nas wolniutko, jak tę żabę. Ziuto! Myśl sama za siebie.

Lewicą nazywam tych co wiedzą lepiej od ciebie co jest dla ciebie dobre. Krańcowe przejawy tej postawy to faszyzm, w wydaniu stalinowskim lub hitlerowskim. Te są łatwe do rozpoznania. Trudniej jest z takimi jak Ellsworth M. Toohey w powieści “Źródło” Ayn Rand. Ci ludzie często są noblistami.
Np Alva i Gunnar Myrdal to nobliści, którzy wspierali przymusową sterylizacje osób “nieprzydatnych społecznie” aż do lat siedemdziesiątych – wiedzieli bowiem, którzy ludzie są nieprzydatni.
John Maynard Keynes w przedmowie do wydania swojej General Theory w 1936 roku w nazistowskich Niemczech napisał szczerze, że jego teroria lepiej pasuje w faszystowskich Niemczech niż w Anglii.

Prawicą nazywam tych którzy ufają, że to ty wiesz sam najlepiej co jest dla ciebie dobre. Dlatego prawicowcy to ludzie skromni, inżynierowie, przedsiębiorcy. Większość polityków to lewicowcy, oprócz tych którzy dążą do ograniczenia władzy politycznej, np Ron Paul.

Ray Dalio jest jednym z najbogatszych na świecie. Zdobył fortunę dzięki dążeniu do prawdziwej wiedzy. Towarzyszy mu w tym odwaga przyznawania się do tego jak mało wie o świecie i o sobie. W rozmowie stara się dochodzić prawdy a nie przekonywać do swojego zdania. Szanuje człowieka jako jednostkę a nie cząstkę społeczeństwa: nie da sie najpierw być członkiem społeczeństwa a potem człowiekiem. Najważniejsze co można dać swoim dzieciom to niezależność. To jest też najistotniejszym zadaniem przywódców politycznych: aby każdy człowiek wykorzystywał swój potencjał i był niezależny. Wg niego przywódcy przyszłości to tacy, którzy w debatach dochodzą do konsensusu jak działa maszyneria ekonomiczno-polityczna zamiast przekonywać wyborców do swoich gotowych rozwiązań. Mam nadzieje, że moja wnuczka dożyje tych czasów. Choć najbliższa przyszłość może nie być zbyt różowa, bo wg Ray Dalio demokracja reprezentatywna już raz się nie sprawdziła w okresie kryzysu: The history of democracies when we have economic crisis shows there is greater polarity in democracies. And then it becomes less functional. Hitler came into power in 1933 because there was disorder in a democratic system in a depression. That’s how the machine works.

Ray stosuje transcendentalną medytację (taką jak The Beatles) aby osiągnąć wewnętrzny spokój i harmonię (na obrazku najwyższy poziom).

do wprowadzenia w 2012 (z inicjatywy niemieckiej)

na prezent pod choinkę dla ukochanego:

wersja podstawowa

Wersja elegancka – z pomponikiem i kieszonką na chusteczkę