Biuro Spraw Beznadziejnych

Jeśli się chcecie katować to idzcie to zobaczyć. Mimo, że po kinie byłyśmy w restauracji, potem jeszcze wypoczywałam w domu czuję się nadal śmiertelnie zmęczona. Alejandro González Iñárritu reżyserował również Babel, też ciężki, ale w porównaniu do tego to waga piórkowa. Javier Bardem (ten z Vicky, Christina, Barcelona) gra Uxbal, faceta który jest w kontakcie ze światem duchowym, potrafi słyszeć co mówią zmarli. Ma galopującego raka, zostało mu tylko kilka miesięcy życia, a pod opieką ma dwójkę małych dzieci, bo żona, która zresztą kocha nie dość, że jest narkomanką i pijaczką to jest jeszcze naprawdę kopnięta (ląduje w szpitalu psychiatrycznum). Uxbal robi interesy na pośrednictwie w zatrudnianiu na czarno chińczyków i senegalczyków. Senegalczyków wyłapuje i deportuje policja, zostają po nich żony z małymi dziećmi bez szansy na zatrudnienie, Jakby to jeszcze widzów nie dobiło to okazuje się, że piecyki gazowe zakupione przez Uxbala z litości nad marznącymi nocującymi pokotem w piwnicy chińczykami, są wadliwe – po nocy wszyscy chińczycy są zagazowani na śmierć. RATUMKU! jak to wołał mój synek kiedy miał 5 latek.

Zebranie wylądowało jak zwykle w wannie.

co nie obyło się bez wysiłku, szczególnie beznadziejnej gwiazdy

Tym razem dużo bardziej popularna od wanny była piła

Tematem wieczoru była Hania,

którą starałyśmy się rozweselić, jak nie piła, to peruką

lub gwiazdkami

Mimo beznadzieji z powodu Hani, udało się jednak nie płakać,

Po wspaniałym koncercie w filharmonii kobiety popiły wina i udawały Ordonkę na kolacji po koncercie. Występ musiał być udany, bo przypadkowa publiczność zaciekawiona dowiedziała się od nas o polskiej sopranowej wersji Sary Leander.