Spotykamy się przy nenufarach: Näckrosdammen vid Humanisten, strax bakom Götaplatsen kl. 16.00 på Valborgsmässoafton 30 april 2008.
Pogoda ma być, potrzebne są nam tylko koszyki picnicowe. Ja wezmę pyszną nalewkę, którą właśnie przywiozłam z Polski.
Prezes
PS
To święto, w czasie którego, wszystkie chóry w Szwecji dają głos – wieczór Walpurgii, świetej zresztą. Ta księżniczka angielska została wezwana do Niemiec, żeby pomóc w nawracaniu niewiernych w VIII wieku. Została przeoryszą klasztoru w Heidenheim, tam zmarła, a pochowano ją w Eichstätt 1 maja. Kanonizowano ją pod koniec wieku IX. Broni nas przed wiedźmami itp, pod warunkiem, że zapalimy ogniska w wigilię jej pogrzebu.
Dla przypomnienia teksty dwóch ładnych typowych pieśni majowych.
Vintern rasat
Vintern rasat ut bland våra fjällar
drivans blommor smälta ner och dö.
Himlen ler i vårens ljusa kvällar,
solen kysser liv i skog och sjö.
Snart är sommarn här! I purpurvågor
guldbelagda azurskiftande,
ligga ängarne i dagens lågor,
och i lunden dansar källarne.
Ja, jag kommer! Hälsen glada vindar
ut till landet, ut till fåglarne,
att jag älskar dem, till björk och lindar,
sjö och berg, jag vill dem återse.
Se dem än, som i min barndoms stunder,
följa bäckens dans till klarnad sjö,
trastens sång i furuskogens lunder,
vattenfågelns lek kring fjärd och ö.
Uti vår hage
Uti vår hage där växa blå bär.
-Kom hjärtans fröjd!
Vill du mig något, så träffas vi där.
-Kom liljor och akvileja,
Kom rosor och salivia,
Kom ljuva krusmynta,
Kom hjärtans fröjd!
Fagra små blommor där bjuda till dans.
Vill du så binder jag åt dig en krans.
Kransen den sätter jag se´n i ditt hår.
Solen den dalar, men hoppet uppgår.
Uti vår hage finns blommor och bär,
Men utav alla du kärast mig är.
Droga NBC!
Ominęło cię więcej niż coś do śledzika (zresztą to coś to był Balsam Wileński). Po tym jak przebrzmiała pieśń z 200 klatek piersiowych, a przed spożyciem balsamu, odbyła się bardzo głęboka dyskusja, w której cytowany był Richard Dawkins, freely from memory. Each of us should be happy that we got a chance to die. Billions of possible gene complexes will never get the chance.
Wprawdzie dolaczylam juz na koncu imprezy pod rododendronem i ostal sie jeno sledzik ale sadzac po stanie kolezanek musialo byc fantastycznie beznadziejnie. No coz, spozylam sledzika na sucho… Nastepnym razem bede madrzejsza… choc dalszy ciag dnia nie byl zupelnie pozbawiony ducha beznadziejnosci…
Prosze wszystkie Kochane Beznadziejne – fotografujace – o wziecie swoich aparatow cyfrowych. Bedzie okazja by uroczyscie zaczac “I Dur och Moll” od wiosny do wiosny. Osobiscie zabieram Canona – bedzie UWIECZNIANIE tzw momentow oraz modelek.
Usciski
Iwona Pappa-Razza